ecce emor!

Seçim benim
gönlüme kusursuz bir onay verdim
bastım ruhunun üstüne dudaklarımı
nefesimden can aktı onun nefesine
o ağız ki şakıyacak dünyaya
havayı kesmeden dörde beşe
hızını biçmeden rüzgârın
parmağı kırmadan şurda burda
duyuracak herkese.

Bir başlangıç ki hayret vadisinde buluşacak o gün atlar.

Aşka bedel varsa ayrılıktan öte
ödüyorum ödeyeceğim daha da
vurmak isteyene açtım sırtımı
yaban saymış olmalı içindeki beni
tükürmek heveslisine yüzüm açık
aynada tanır birgün elbet kendini
yolmak hırsına sakal bıraktım
hor bakana gülümsüyorum acıyla
koyun sessizliğinde yaşamaktayım
ağılım yolduğum otlardan örülü
duyuyorum ahalinin kan tutkusunu
hazırım bir kurban ya da meczup
gibi şu linç kalabalığını karşılamaya.

Dönüşüm yok aşk fısıldıyor bu vadi ha bire, ters akamam
ya o aşk denizine karışırım ya da yatağı belirsiz dip sulara.

Mahmut Temizyürek/yalangezen s.55