Aşkın en hoş yanıdır fırtınalı oluşu;
En güzel biçimidir, en derin uçurumu.
Onda yolunu kaybetmek, ona yaklaşmaktır;
Özlemden ölmek, onu tatmak ve doymaktır.
Ümitsizliği inançtır ,
En derin yarası şifadır;
Uğrunda acı çekmek, huzur bulmaktır.
Saklanması, onu her an aramaktır;
yolunda yorgun düşmekse, sağlıktır.
Onun bir sır olduğu, hakkında bilebileceğimiz biricik şeydir ;
Eli sıkılığı, cömertliğidir.
Konuşmaması, en güzel söylemidir.
Onun tarafından hapsedilmek, özgürlüğün ta kendisidir ;
En acı darbesi, en tatlı tesellisidir.
İnsafsızca soyması kazançtır;
Geri çekilmesi, yanaşmasıdır.
En derin sessizliği en güzel şarkısıdır,
En şiddetli öfkesi en içten selamıdır,
En insafsız tehdidi en saf vefasıdır;
Kederi , bütün acıların dinmesidir.
Aşk hakkında, çok şey söyleyebiliriz daha:
Varlığı, her şeyden yoksun olmaktır.
En gerçek bağlılığı, yüzüstü bırakır ve
En yükseğe çıkışı , gömer bizi derinlere.
Yoksulluktur, en büyük serveti;
İflasımız demektir, onun iyiliği.
Sevecen ilgisi, yaralarımızı kanatır,
Sofrası açlık, bilgisi hatadır;
Ayartmadır okulunun geleneği, görgüsüyse aldatmadır.
Onunla karşılaşmak, yakalanmaktır acımasız fırtınalara;
Asla erişilmez ondaki huzura.
Onun açıklığı, bütünüyle gizlenmesidir aslında;
Armağanları hırsızlıktır.
Verdiği tüm sözler yalandır,
Doğruluğu aldatmadır;
Yalan gelir güveni birçoklarına.
Ben ya da gördüğü mucizelerle,
Aşkın kendine sakladığını elde ettiğini sanıp,
Aldanmış olan bir başkası;
İçtenlikle tanıklık edebiliriz bunlara her an,
Aşkın tuzağına bir kez düştüğümüz zaman.
Onun tüm oyunlarını öğrendim
Ve ona karşı farklı bir şey denedim;
Ne tehditlerine kulak astım,
Ne de inanıp sözlerine kandım!
Ne olursa olsun, kendimi ona vereceğim;
Cana yakın ya da acımasız, hepsi bir benim için.
Hadewijch
Çeviri : Murat Acar
