Pek az birşey ekleyebildim dünyadaki milyonlarca mısraya.
Ve fazlası yoktu onların cırcırböceğinin dediklerinden.
Biliyorum, bağışlayın, işte yolun sonuna geldim.
Ay tozunun üstündeki ilk ayak izleri bile olamadılar
Parlasalar bile şavkları kendilerinin değil
Sevdiğim bu dilindi.
Genç aşıkları öpüştürecek suskun dudakları titreten o güç
Kızıl yaldızlı kırlardan gelip geçerken
Ekvatordakilerden daha ağır bir gün batımında.
Şiir baştan beri bizimle
Sevgi gibi, açlık gibi, veba gibi, savaş gibi
Mısralarım bir çocuk gibi utandırdı bazen beni.
Ama asla özür dilemiyorum
Güzel sözcükler aramanın
Kan dökmekten iyi olduğunu biliyorum.
Jaroslav Seifert
