Tag: Vladimir Mayakovski

Filo bile sonunda limana döner,tren soluk soluğa koşar gara doğru,Bense ondan daha hızlı koşmaktayım sana-çünkü seviyorum-budur beni çeken, sürükleyip götüren.Cimri şövalyesi Puşkin’in, inerbodrumunu karıştırıp seyretmeye.Ben de, sevgilimdöner dolaşır gelirim sana.Taparım,benim için çarpan o yüreğe.Sevinçlisinizdir evinize dönerken.Atarsınız tıraş olurken, yıkanırken,kirini pasını vücudunuzun.Ben de aynısevinçle dönerim sana-evime dönmüyor muyumsana doğrukoşarken?Yeryüzü insanları toprak ananın koynuna dönerler sonunda.Hepimiz döneriz …

Devamını oku

Hayatın en hüzünlü anı, mevsimine kapıldığın kişinin bahçesinde açabilecek bir çiçek olmadığını anladığın andır… Sonuç ; Hiçbir şey silemez aşkı,ne tartışmalarne ayrılık.Bir de bakarsınyeniden gözden geçirilmiş, ölçülüp biçilmiş,üstünde düşünülmüştür.Ve şimdi düzyazı parmaklısancağımı kaldırıyor,doğdum doğalı ve yürekten,sevdiğime,ölene dek de seveceğimeyemin ediyorum. Vladimir Vladimiroviç Mayakovski

Dinleyin !Bu yıldızları böyleher geceniçin yakarlar ?Herhalde birisine gerekli diye?Herhalde yanmalarını isteyen birisi var?Ve herhalde birisibu balgam parçalarınıinci diye sayıklar?Ve zorlayıpbir öğle vakti kalkan toz borasınıTanrı katına varırgeç kalmak korkusu yüreğindeyalvarır öper Tanrı’ nın elini merhamet dilenerekağlar – anlatır kendisine niçin bir yıldızgerektiğini – bu azaba yıldızsız katlanamayacağınıVe sonra o birisigezdirir boğuntusunu diyar diyarsakin gözükmeğe …

Devamını oku

‘Olay kapandı’ derler yaişte bu da öyle,Aşkın kayığıgünlük yaşama çarptı.Ödeştim yaşamla.Bütün olup bitenleriacılarımutsuzluklarıve karşılıklı hatalarıtartışmakta bir fayda yok.Sizlermutlu olun! Vladimir Mayakovski

Hayır.Olamaz. Sevgilim, sen de mi kızdın bana? Niçin? Bak geldim, çiçek de getirdim, ama, ama…asla bir kötülük yapmadım sana! Solgun bir yüzle, düştüm kaldım sendeleyerek. Sokak döndü durdu çevremde. Duydum kesik kesik fren seslerini. Esiyor rüzgar acıtıyordu yanaklarımı. Bu denli kargaşa hiç olmamıştı. Başkentin karmaşasında baktım çevreme çok sert bir yüzle. Hüzünlü, sanki ölüm döşeğindeydim. …

Devamını oku

Sen gittin,diyorlar yukarılarda bir dünyaya. Sonsuzlaşma- Uçuyorsun, parıldayan yıldızlara çarparak. Ne borç var artık bize, içki ne de Ayılma. Hayır, Yesenin, oh çekmek değil benim istediğim. Görüyorum ben kesik bileklerinle sendeleyişini Ve alayla değil acıyla düğümleniyor yüreğim. Görüyorum bir kemik çuvalı gibi yere atışını gövdeni. -Dur! diyorum. Bırak! Delirdin mi sen? Sürer mi ölümü hiç …

Devamını oku

Tütün dumanı kemiriyor havayı.OdaKruçyonıh’ın Cehennem’ inden bir bölüm gibi.Anımsıyor musunİlk kezardında bu pencerenintutkudan çıldırmışçasınaokşamıştım ellerini.Şimdioturuyorsun aynı yerde,yüreğindemirden bir kılıf içinde.Ve yarınparalayan sözlerlekovacaksın belki beniVe loş antredeuzun süretitreyişlerle sarsılan bir kolbulamayacakceketteki yerini.Çıkacağım, ezilmiş.Fırlatacağım vücudumu sokağa.Yabanılçılgınumutsuzlukla paramparça.Hayırgerek yok buna,sevgilim,biriciğim,gelvedalaşalım şimdiden.Ağır bir gülle gibiaşkımnereye kaçarsan kaçasılıdır sananasıl olsa.Bırakson bir haykırışla uluyayımhorlanmışlığın acı yankısını.Çalışmaktananası ağladığında öküzüngidersalar kendini soğuk sulara.Aşkından …

Devamını oku

Bilirim gücünü sözcüklerin, o çınlayan sözcüklerin ben;onların değil, o yığınları coşturan, kendinden geçiren,başka sözcüklerin gücünü, çıkarıp ölüleri topraktantabutları meşeden adımlarla götürenlerin her zaman. Gün olur okunmadan, basılmadan atılırlar da sepete,bir çıktıları mı oradan gemi azıya alırlar elbette,gümgüm öterler yüzyıllar boyu, tırmanıp gelen trenlerdiröpüp yalamağa nasır tutmuş ellerini şiirin bir bir. Bilirim gücünü sözcüklerin. Esip geçmiş …

Devamını oku

Bağırırlar şaire:‘Bir de torna tezgâhı başında göreydik seni. Şiir de ne? Boş iş. Çalışmak, harcınız değil demek ki…’ Doğrusu bizler için de en yüce değerdir çalışmak. Ve kendimi bir fabrika saymaktayım ben de. Ve eğer bacam yoksa İşim daha zor demektir bu. Bilirim hoşlanmazsınız boş lâftan kütük yontarsınız kan ter içinde, Fakat bizim işimiz farklı …

Devamını oku