Tag: Paul Eluard

Önüme bakar bakmazSeni gördüm kalabalıktaBuğdaylar arasında seniAğaçlar arasında Sonunda gezileriminAcılarımın sonundaDönemecinde gülüşleriminAteşlerde sulardaSeni gördüm yazın kışın Evimde seni gördümKollarımda seniDüşlerimde seni gördüm Senden ayrılmak yok bana Paul EluardÇeviri : Abdullah Rıza Ergüven

Tanımadığım bütün kadınlar adına seviyorum seniYaşamadığım bütün çağlar adına seviyorum seniEnginlerin kokusu sıcak ekmeğin kokusu adınaİlk çiçekler adına eriyen kar adınaİnsanın ürkmediği temiz kalpli hayvanlar adınaSevmek adına seviyorum seniSevmediğim bütün kadınlar adına seviyorum seni Kim yansıyor bana sen değilsen ben kendimi pek az görüyorumSensiz uzayıp giden bir çöl görürüm yalnızGeçmiş ile bugün arasındaBütün bu ölüler …

Devamını oku

Hiçbir vakit tam karanlık değil gece.Kendimde denemişim ben,kulak ver, dinle.Her acının sonunda açık bir pencere vardır,aydınlık bir pencere.Hayal edilecek bir şey vardır,yerine getirilecek istek,doyurulacak açlık,cömert bir yürek,uzanmış açık bir el,canlı canlı bakan gözler vardır.Bir hayat vardır, hayat,bölüşülmeye hazır. Paul EluardTürkçesi: A. Kadir

senin portakal saçın dünyanın boşluğundaellerimin senden yansılar arayıp durduğu karanlıklave sessizlikle ağır camların boşluğunda yüreğinin biçimi düşselve yitmiş isteğime benziyor sevginey amber iç çekişler, düşler, bakışlar ama hep yanımda olmadın sen. belleğimhala karanlıktır gidip gelişlerini görmektensenin. zaman aşk gibi kullanıyor sözcükleri bir kartal, bir kayanın üstünden, seyrediyor dingin ufku. bir kartal savunuyor kürelerin devinimini. iyilikseverliğin …

Devamını oku

Kapattım kendimi sevdama, düş görüyorum. Hangimiz yarattık öbürümüzü? Beni unutmak için seviyordu beni o, ölmek için yaşıyordu. Sevgilim, sevgilim, yitirmeyi diledim seni. Yaşamayı öğretmiyor bana gözlerinin biçimi. Ağla, taçyapraklarıdır yüreğin yaşlar. Nerdesin, unutuş güneşini mi çeviriyorsun yüreğimde? Paul Eluard

gözlerinin eğrisi dolanıyor yüreğimebir dans, bir dinginlik çemberizamanın aylası, gece beşiği ve güvenlive eğer hiçbir şey kalmadıysa aklımda yaşadığımdangözlerinin her zaman görmediğindendir beni yaprakları günün ve pembe şarabın köpüğürüzgarın sazları, kokulu gülücüklerişık dünyasını saran kanatlargökyüzü ve deniz yüklü gemilergürültü avcıları ve renk kaynakları tanların kuluçkaya yattığında doğan kokularyıldızların samanı üzerinde yatansaflığa bağımlı gün gibi tıpkıdünya …

Devamını oku

Diz çökmüş göz kapaklarım üstüne;Saçlarım içindedir saçları;Hali var, ellerimin halinden;Rengi var, gözlerimin renginden;Kapılmış, koyulmuş gölgeme,Göğe karşı bir taş gibi. Gözleri var, açıktır, herdaim,Uykuyu haram ettiren bana;Ya güneşleri önüne katan,Ya o ışık delisi rüyaları,Güldürür ağlatır da güldürür beni,Söyletir bilmeden ne söylediğimi. Paul Eluard

Hiç kimse bilemez beniSenin bildiğin kadar Gözlerin, içinde uyuyupKoyun koyuna uyandığımız gözlerin,Ağarttı dünyanın tüm geceleriniİnsan parıltılarınla senin Gözlerinden başladı yolculuğumDünyalar ötesine anlamlı bir güzellikİçinde binbir hevesle uçtuğum gözlerin Gözlerinde yansıtırdı biziBitip tükenmeyen yalnızlığımızO bakışlar değil ki şimdi gözlerindeki Hiç kimse bilemez seniBenim bildiğim kadar Paul EluardÇeviri : Sacide Üçer