Tag: Kayser Eminpur

Seyyid Hasan Hüseyn’ı’ye Niçin akıl sahiplerine öğüt verelim?Gelin aşktan söz edelim. Bütün ibadetlerimiz alışkanlıktırAh, alışkansızlığa alışabilesem Ne olur her namazdan sonraBir çiçek için iki rekât kılalım Niyet ederken namazaGelincik çiçeğine yakınlık dileyelim Ne olur her kunut duasındaBiraz da “dinle neyden” söz edelim Ne olur aynalardaAllah’ın güzelliğini ziyaret edelim Ayrı mı yoksa dalga denizdenNiçin “tek”e “çok” …

Devamını oku

Uzak dursun gönlün eteğinden aşkın eli!Gönle hüküm vermek mümkün mü ki? Denize hükmedebilir misinKi gönlün anmasın hiç sahili? Mümkün mü “Dur” demek dalgalara,Ya da durmasını emretmek rüzgâra? “Özne”mize kim koyduysa “yüklem”sizŞu aşk dilinin gramerini İyi biliyordu elbette, keskin kılıcın,Bir sarhoşun eline verilmeyeceğini. Kayser EminpurÇeviren: Ali Güzelyüz

Hayır!Aşkla işim yok benim!Hiçbir şeyi, hiç kimseyi    Sevmiyorum artık,    Bu aralar. SankiTahammülü yok bu feleğin     Bir gün dahi     Seni ve beni     Mutlu ve dertsiz görmeye. Çünkü     Neyi ve kimi daha çok seversenHatta bir sigarayı,     Ya da zıkkımın kökünü bileEsirger senden… ÖyleyseBütün varlığımla ben            …

Devamını oku

Uzun süredir kendimden, Allah’tan ve insanlardan uzağımBütün bunlara rağmen sabırsızlık içinde sabırlıyım Ağaçların dalları arasında sıkışmış, bir geyik gibiGururumun kıvrımlı dallarının uçları Her yanda şaşkın ve avare senin arzundaNilüfer gibi fersiz bir sarmaşık nurum Ola ki bir yapraklık gölge düşer ayağının dibineBir gün bir zamanlar benim geçişimle Tek renklilik yüzünden bir oldu gecem, gündüzümBahtım gibi …

Devamını oku