Tag: Esrâr Dede

Azm-i sefer ettin, dil-i nâçârı unutmaGittin güzel ammâ, bu dil-efgârı unutma Gâhice uyandıkça şebistân-ı safâdaŞol gice olan sohbet-i hemvârı unutma Vardıkça şeker hâba, girüp bister-i nâzaNe zehri içer, dîde-i bîdârı unutma Kâküllerini şâneye çektikçe seherlerYadına getür, kalb-i dil-efgârı unutma Ayînede gördükçe, kaçan, hasta nigâhınLûtfeyle tabibâ, men-i bîmârı unutma Ahvâlimi yazdım, bütün evrâk-ı dilimdeDestindeki mecmua-yi nâçârı …

Devamını oku

Yeni ne varsa şimdi viranede kalmıştırMutluluk gönüldeki hazinede kalmıştır Bilinçten başka bir şey tanımaz akıllılarBaşıboşluğun keyfi divanede kalmıştır Boşuna mescitleri dolaşma sofu dostumAradığın aydınlık meyhanede kalmıştır Can vermeyi bilmeyen bülbül sussa ne olurAşkların pırıltısı pervanede kalmıştır Açınca yüreğimi güldü bana, dedi ki:N’olmuş yine Esrar’a efsanede kalmıştır Esrâr Dede

Kâküllerine ol mehin, ey şâne dokunmaZencîri kırar bu dil-i dîvâne dokunma Gül-berk misâli ciğerim pâreliyorsunEy bâd-ı seher, o gül-i handâne dokunma Feryâd-ı ene’l- hakeder âvâz-ı tanîniFâş etmesin esrârını, peymane dokunma Bünyân-ı nizam-ı felek ol kuy-ı beladırÂlem yıkılır bu dil-i vîrâne dokunma İçtikleri hep hunı ciğerdir fukaraŞeyha kerem et hatırı rindane dokunma Eğlenceleri zülf-ü dil aram-ı …

Devamını oku

Gevher saçıp bezme seher doldu lebâleb jale gülKattı arakla gül-şeker minâ-yı mâlâmâle gül Ebre düşüp berk-i şafak jale ne renge döndü bakGüya mukattar gülerek doldurdu câm-ı âle gül Bülbül olup yâre zenân görmüş tecelliden nişanHer şahtan eylemiş ayan bir âteş-i cevvale gül Geh naz edip mestur olur alâyişe mağrur olurBilmez sonu mecbur olur çent ruze …

Devamını oku

Zahm-ı elemin tuttu serâpây dilim Âteşlere yandı yine eyvây dilim Ortada gezer bî-ser ü bî-pây dilim Olmuş bütün âlemlere rüsvây dilim Eyvây dilim vây dilim vây dilim Düştü düşeli ol büt-i ayyâre dilim Seng-i sitemi eyledi sad-pâre dilim Bir âşık-ı üftâde-i âvâre-dilim Derd oldu benim başıma bîçâre dilimEyvây dilim vây dilim vây dilim Dil olduğu …

Devamını oku