Tag: Ahmet Kutsi Tecer

Geceleyin benden ayrılır ruhum,Dönünceye kadar açık kalır cam.Uyanık, başımın ucunda bir mum,Beklerim, beklerim böyle her akşam. Bilmesem de nereye gidiyor ruhum,Bütün gece sessiz, eriyip de mum,Sabah olduğunu çok biliyorum;Biliyorum, bu bir sonsuz helecan. Besbelli bir ömür böyle sürecek,O öyle uçarı, ben böyle ürkek;Bir gün ya bilerek, ya bilmeyerek,O dönmeden önce camı kapayacağım. Ahmet Kutsi Tecer

Besbelli ölümüm sabahleyindir, İlk ışık korkuyla girerken camdan. Uzan başucumda, perdeyi indir, Mum olduğu gibi kalsın akşamdan. Sonra koş terlikle haber vermeye, “Kiracım bu sabah can verdi” diye, Üç beş kişi duysun ve belediye Beni kaldırmaya gelsin odamdan. Evden çıkar çıkmaz omuzdan tabut, Sen de eller gibi adımı unut. Kapımı bir kaç gün için açık …

Devamını oku

Yıllardan beridir ağaran teller,Bu akşam parıldar şakaklarında.“Bu gece ömrümün en son demi, der,Büsbütün ağarsın varsın yarın da…” Çırpınır göğsünün içinde kalbi,Bir yaşlı ağaca sinen kuş gibi.Nedir bu esrarlı halin sebebi?Neden parlıyor gözler?…Bir oda: Yaslanmış, altından ipek bir sedir,Bir kız ki ay ondan beyaz değildir.Öptükçe ağaran bir gül denilir.İhtiyar bülbülün dudaklarında… Ahmet Kutsi Tecer

Şimdi her uyanık limandan uzak,Derinlerde engin bizi sarıyor.Güverteden korsan gibi aşarakNe arıyor sular, kimi arıyor? Yolcular yolcular deniz çağrıyor,Çağrıyor kükreyen suların sesi.Kükreyen, çıldıran sular bağrıyor,Bağrıyor toplamak için herkesi. O yandan bir vapur, bu yandan yelken,Kimi dün kalkmıştır, kimi bu sabah.Kimbilir nereye doğru giderkenOnları burada topluyor Allah. Ey şimdi hepsinin, ardımda kalanYüzleri dağılmış, solgun birer iz.Hemşirem …

Devamını oku

Beni koydukları zaman toprağa,Başında bembeyaz sarık, bir hoca,Yabancılar gider gitmez uzağa,Yaslansın çömelip orda ağaca. Her mezar başında artan hevesle,Ruhuma bir “Yasin” okusun, sesle,Bu son benzeyişim olsun herkesle,Bütün arzum budur olup olacağı. Dinlendirmek için orda başımı,Ne adımı yazsın ne de yaşımı,Bir koyan olursa eğer taşımı,Üzerine bir “Ah” çekin Arapça. Ahmet Kutsi Tecer

Sevmeliyiz mezartaşlarını biz,Çünkü yalnız onlar bizi yâd eder.Şüphesiz onlardır en saf ve temiz,Ardımızdan varsa duyanlar keder. Her sevginin artık çözüldüğü gün,Alınlarda matem, yüzlerde hüzün,Bizi yalnız onlar tanır gündüzün,Geceleyin onlar kalır beraber.. Bütün derdimizi alıp bağrına,Bizden yalnız onlar kalır yarına,Ay ışığı düşse omuzlarına Ahmet Kutsi Tecer