Dünyanın en hızlı/çarpıntılı akan iki nehrinden biri Çoruh
Desem, doğrudur; ikincisi kalbim, desem: ‘şair sözü’ olur!
kuzey rüzgarlarına bindim, yeşil saçlarına ormanın gür saçlarına.
bir geyik adımı söyledi; öyle karanlıktı ki gözleri sonsuz inandım ona.
birdenbire açılıp birdenbire kapanan gökyüzü ve kalbim
küçük, ıslak bir gece.
ezberledim kuşların tamamını ıssızlıkta ve unutmadım:
turnalar! (siyah kuğuya gözyaşı dökmüştüm oysa)
(siyah bir kuğuya dönüşünce akşam.)
bahçe sustu, balkon ve odalar gecikmiş bir mektup gibi
yağdı kar. “tolstoy’un istasyon”undaydım
o istasyonda kaldım sonra. Hep! –
anladım, çocukluk gökyüzüdür, kaybolmuyor.
anladım, şiir çocukluk gibidir
solmuyor zamanla.
Leylâ Şahin
