Tag: Ahmet Hâşim

Ağır, ağır çıkacaksın bu merdivenlerden, Eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak, Ve bir zaman bakacaksın semâya ağlayarak… Sular sarardı… yüzün perde perde solmakta, Kızıl havâları seyret ki akşam olmakta… Eğilmiş arza, kanar, muttasıl kanar güller; Durur alev gibi dallarda kanlı bülbüller, Sular mı yandı? Neden tunca benziyor mermer? Bu bir lisân-ı hafîdir ki ruha dolmakta, …

Devamını oku

Gelmeden Evvel KalbimBenim bir ormandı,İsimsiz, asude,Bir büyük orman;Ve gölgelerinde revanOlan hafi suların aks-i şevk-i müttaridiDağıtırken sükutu bihude,Düşünürdüm ki, hangi gün, ne zaman,Ne zamanGirecektin o kalb-i mes’ude? Etmeden zehr-bad-ı fasl-ı elemReng-i eşcar ü abı fersude,Dolacak mıydı seslerin, bilmemO tehi saye zar-ı mesdude? Sanki hicrana bir teselliydiŞeceristan-ı kalb içinde revanOlan hafi suların musiki-i nevmidi. Geldin Bir günAkşamın …

Devamını oku

DenizlerdenEsen bu ince hevâ saçlarınla eğlensin.BilsenMelâl-i hasret ü gurbetle ufk-i şâma bakanBu gözlerinle, bu hüznünle sen ne dilbersin!Ne sen,Ne ben,Ne de hüsnünde toplanan bu mesâ,Ne de âlâm-i fikre bir mersâOlan bu mâi deniz,Melâli anlamayan nesle âşinâ değiliz.Sana yalnız bir ince tâze kadınBana yalnızca eski bir budalaDiyen bugünkü beşer,Bu sefîl iştihâ, bu kirli nazar,Bulamaz sende, bende …

Devamını oku

Nasıl istersen öyle dinle, bakın:Dalların zirvesindeyiz ancak,Yarı yoldan ziyâde yerden uzak,Yarı yoldan ziyâde mâha yakın. Ahmet Haşim

Yorgun gözümün halkalarındaGüller gibi fecr oldu nümâyân,Güller gibi… sonsuz iri güller,Güller ki kamıştan daha nâlân,Gün doğdu yazık arkalarında! Altın kulelerden yine kuşlarTekrârını ömrün eder i’lân,Kuşlar mıdır onlar ki her akşamAlemlerimizden sefer eyler?.. Akşam, yine akşam, yine akşam,Bir sırma kemerdir suya baksam,Akşam, yine akşam, yine akşam,Göllerde bu dem bir kamış olsam! Ahmet Haşim

Firâz-ı zirve-i Sînâ-yı kahra yükselerekOradan,Oradan düşmek ölmek istiyorumCevf-i ye’s âşinâ-yı hüsrâna… TitrekParıltılarla yanan mesâ-yı mezbaha-renkDağılırken suhûr-ı üryâna,Firâz-ı zirve-i Sînâ-yı kahra yükselerekOradan,Oradan düşmek ölmek istiyorumCevf-i ye’s âşinâ-yı hüsrâna… Kanlı bir gömlekGibi hârâ-yı şemsi arkamdanAlıp sürükleyerek,O dem ki refref-i hestîye samt olur ka’imVe bir günün dem-i âlâyiş-i zevâlindeSürüklenir sular âfâka şu’le hâlindeO dem ki kollar açar cism-i …

Devamını oku

Âteş gibi bir nehir akıyordu Rûhumla o ruhun arasından Bahsetti derinden ona halim Aşkın bu unutulmaz yarasından. Vurdukça bu nehrin ona aksi Kaçtım o bakıştan, o dudaktan Baktım ona sessizce uzaktan Vurdukça bu aşkın ona aksi… Ahmet Haşim

Bir lâmba hüznüyle Kısıldı altın ufuklarda akşamın güneşi; Söndü göllerde aks-i girye-veşi Gecenin avdet-i sökünüyle… Yollar Ki gider kimsesiz, tehî, ebedî, Yollar Hep birer hatt-ı pür-sükût oldu Akşamın sîne-î gubârında. Onlar Hangi bir belde-i hayâle gider, Böyle sessiz ve kimsesiz, şimdi? Meftûr Ve muhteriz yine bir nefha-yi hayâl esiyor; Bu nefha dalları bî-tâb ü bî-mecâl …

Devamını oku