Eki 15
Tavan arası penceresinden görüyorsun tepeyi, servi ağacını, köylülerin unuttuğu patatesleri bulmak için her alacakaranlıkta keşfe çıktığın tarlayı. Kabukları sen yiyip, içini karnı hep aç olan Mur’a ayırıyorsun. Oğlun öylesine sıskaydı ki zayıflıktan kemikleri sayılıyordu. Önce maviye dönen sonra akşam karanlığında gözden kaybolan bir tepe, hiçbir yere gitmeyen kıvrımlı bir yolun kenarına dikilmiş bir servi ağacı …
Eki 15
Yatıyordu. Çehresi, hafifçe yükseltilmiş,solgun ve dargındı dik yastığında,dünya ve dünyaya ait bildiği ne varsa,artık duyularından koptuğundan bu yana,hepsi de umursamaz bir zamanda yitirilmiş. Onu öylece yaşarken görenler, bilmemişlerdi,ne kadar da bütünleşmiş olduğunu bütün bunlarla;çünkü bunlar: O derinlikler çayırlardave sularda, bütün bunlardı çizen o çehreyi. Onun çehresiydi aslında bu enginler,onlar ki, görücüye çıkmışlardı şimdi şaire;korkuyla ölmekte …
Eki 15
Böyle mektup beklenmez,Bir mektup beklenir ancakPaçavra cinsinden bir bez,Çevresinde bir şerit olacakTutkaldan. İçinde -bir kelam.Ve mutluluk. Hepsi o kadar. Mutluluk beklenmez böyle,Böyle beklenen -sondur:Asker selamı top ve fişekle/Ve göğüs içine -kurşununÜç parçası. Kan gözlerde.O kadarcık. İşte böyle. Mutluluk değil -ömür geçti!Rengimi uçurdu rüzgâr!Belki avlunun köşesiVe de kara namlular. (Bir mektubun köşesi:Mürekkep ve füsundan!)Ölüm uykusu içinKimse …
Eki 15
Aklımda başka, bambaşka şeyler,Peşinde gibi bulunmaz hazineninAdım adım, birer birerYoldum tüm gelinciklerini bahçenin Tıpkı öyle, bir gün, bir kurakYaz günü, kıyısında bir tarlanınKoparıp alacak başımı ölümKayıtsız ve dalgın Marina İvanova Tsvetaeva
Eki 15
İşte bir tarla kuşu,İşte bir hanımeli,İşte avuç avuçmuş,İşte dökülmüş gitmiş. Marina İvanova Tsvetaeva
© 2025 Şiir Antolojim.
Made with by Graphene Themes.