Tag: Bülent Kale

Bu bakire fahişeykenevlenmeyi düşlüyordu ve çoraplar örmeyiama sonunda yine kendi halinde birbakire olmak istediğindegündelik rutinleri vardı artık ve bir de kocasıözlüyor şimdi o eskiyağmurlu ve müşterisiz gecelerio herkesle yattığı yatağına uzanıpevlenmeyi ve çoraplar örmeyi düşlediği. Mario BenedettiÇeviren: Bülent Kale

… Tanrıyı düşünüyorum bazenöyle çok da değil amazamanını çalmak istememhem zaten o uzaktaama sen yanımdasın şimdi keder içindeyimkeder içindeyim ama seviyorum senidaha nice saatler geçecek biliyorumbir nehir gibi akıp sokaklar geçecekhep yanımda olan ağaçlargökyüzüve dostlar geçecekama öyle şanslıyım kiseni seviyorumçok eskiden çocukkençok eskiden, her neyse boş verbasit bir tesadüftü zatengözlerinde kaybolmak gibi tıpkıizin ver kaybolayım …

Devamını oku

Artık kimse kazımıyorduvarlaraağaçlara     luis ile maria            raguel ile carlos                  alfonso ile martadiye iç içe geçmişiki kalbin ortasına şimdi çiftler yalnızcaokuyorlar bu eskigereksiz duyguluklarıduvarlardaağaçlardave yorum yapıyorlar        ne aptalca şeyler diyesonsuza dekayrılmadan evvel. Mario BenedettiÇeviren: Bülent Kale