Sonra yalnızlığı denemek oluyor herşey..
Üç beş sandalye yetiyor hüznü ağırlamaya..
Akşamları getirdiğim yorgunluk beni anlatmıyor..
Durmadan okşuyorum tüylerini gecenin..
Çiçekler büyük bir yokluğa bakıyor..
Gitsem..
Gitsem bir solgunluğa gidiyorum;
yüzümde kelebekler ve tebessümler ölüyor…
Gonca Özmen
