Hayatta çok geç öğrendim
yolumu kaybetmeyi ormanda;
bu yüzden büyülenmiş gibi aşkla,
dolaştım durdum
sevdiğim şehirlerin sokaklarında
Düşlerim
karanlık dehlizlerde kaldı,
çocukluk defterlerimin yapraklarında.
Nelerden, nerelerden geçtim
kaybolan zaman ardında.
Kaçmadım,kovalandım,kıstırıldım
bir sınırda.
Belki de bir kurtuluştu
çıktığım son yolculuk
Tarih’in klavuzluğunda.
Cevat Çapan
