Vazgeçmenin rengi kahverengi
Giyinirken beni unut
Soyunurken unutma
Üzerine tuz atılmış kar rengi
Seni beklediğim
Kendiyle genleşen
Noksanlığın tamamlanmaz geceleri
Mahrumu olduğum hayat
Nice kayıplarla aşk bilgeliği
Binlerce neden dururken
Vazgeçmenin rengiyle sevdim seni
Tılsımı tekrarlayan bir tesadüf gibi
Birdenbire anımsadım
Gerçekliğinden süzülüp giden
Bu şiiri yazarken
Tanıştığımız gün üstündeki o takım
Elbiseyi
7 mart 2001 gecesiydi
ve ben o gece birdenbire kamaşarak
sevdim seni
üstünde bir daha görmediğim o elbise
şimdi bu şiiri yazarken
gözlerimin önünde
vazgeçmenin rengi gibi
peki ne oldu şimdi
Murathan Mungan
