Tag: Zeki Bulduk

Kendine yetişemeyenin sayıklamaları

adını bilmediğim bir şehirde öleceğimhem de hayatımdan ömürler bölen ellerimleuzun süre sancı çekenlere inat daha da uzatacağım sancımıbir bakış fırlatacağım aynayatüm görüntülerimi kırıpyerine bir kız çocuğu koyacağımelbet acı sürdürülebilir bir şiir miktarıncao gün isa çölden dönecekve musa asasını dizinde kırıpeyyup konuşmadan yanımızda oturacakbaşka dünyalar da vardı diyecek birden malcolmben senin zencinim ey hayatsen benim her …

Devamını oku

dilsiz insan suyu çekilmiş kuyudur

bazen kelimeler seni terk eder.cansızdır dokunduğun, diline düşen sözcükler.o an anlarsın, kelimelerin mezarlığında dolaştığını.insan, dersin, dipsiz bir kuyu…birden fark edersin ki kuyudan çektiğin kovanın içinde su vardı.kör kuyudur bazen insan.çöle kesmiş dünyada kör bir kuyudur dilini kaybeden insan. Zeki Bulduk

bir dost dünyanın dibinde de olsa seni düştüğün kuyudan sesiyle çıkarabilirmiş

üşüyordum. dahası bir kaza görmüştüm. bir öğrencim yerde yatıyordu. ayağı ezilmişti. daha çok üşüdüm. yanımdaki arkadaşımın merhameti o çocuğun ayağını eminim daha çabuk iyileştirecek. üşüyordum ve bankaya uğramak zorundaydım. sıcak günlerde bile bir bankanın içine girdim mi üşürdüm. işimi çabuk hallettim ve eve dönmek için araba beklemeye başladım. soğuktu ve durakta kazık gibi dikiliyordum. zaman …

Devamını oku