Tag: Wolfgang Borchert

Ben ölüncehiç değilseBir fener olsam,kapında dursam,soluk donuk geceyiaydınlığa boğsam. Ya da limandagemilerin uyuduğu zamandagülüşürken kızlaruyumasam,dar kirli bir kanaldabir yalnıza göz kırpsam. Daracık bir sokağaassalar beniteneke, kırmızı bir fenerbir meyhane önündedalgın düşüncelerletempo tutup şarkılarasallansam. Ya da şöyle bir fenergözleri büyümüş bir çocuğun yaktığıduyulup da korkunca çevresinde yalnızlığıdışarda camlardafırtınanın ıslığıkâbuslar, görüntüler, cinler. Evet, hiç değilse.ben ölüncebir fener …

Devamını oku

deniz feneri olsaydımgecede, fırtınadaışıktım balıklara,vapurlara, kayıklara..ne yazık ki ben kendimbatmak üzere olan bir gemiyim!.. Wolfgang Borchert Çeviri: B. Necatigil

Bir son öpüştü rıhtımdakaldı ardımda. Akıntıdan yana, denizlere yolun gidiyorsun bir kırmızı, bir yeşil ışıktır uzaklaşır. Wolfgang BorchertÇeviren : Behçet Necatigil