Tag: Vural Bahadır Bayrıl

Tayfalar

Haylidir görünmedi, akşamlarılimana rüya taşıyan ince gemi. Tayfalarız biz, biliriz mercanlarmisali, şikayetsizbeklemeyi. Derken kırık bir yüzgeç belirir suyunüstünde. Derisinde kapanmış zıpkınizleri. Işıldaklarımız bir anaydınlatıverir, iplere dolanmışo öfkeli iskeleti. Kapitan AhaB! Kapitan AhaB!Dilimizi midye kesti… Tarih okuyordukdip sularda. Yenik girdap bilgisi! Zarif bir kuyruk darbesibozar sonra bu sihri. Biter eriyen ayladefne kokulu ayinimiz. Ey ruhumuzdan eksilen …

Devamını oku

Külçe

Yazmak -hâh- o güzel aldanma! Çocukluk kırık bir lehim.Ki onarılamaz bir daha asla!Ne kesif güller,ne mucizevi kanatlarla…Vural Bahadır Bayrıl Kaynak:Çocukluk ve Şiir / Zamanın ve Mekânın ÖtesiDr. Rahim Tarım / Özgür Yayınları / Nisan 2013

Arka Bahçe

Tenin cam tapınağı. Arzu kör__ elirse, tekrarlanmaz kalpte, çocukluğun o beyaz sabahları. Kariâ! Kimdim ben, sen değilsem? Ey yırtıcı hazzın müphem kaynağı. Kelimelerin, bazen üstünü hafifçe araladığı. Hafızanın manyetik alanı. O tahrip kâr cazibe. Meğer doğruymuş, insanın Oteki’ne gittikçe, hep kendine vardığı. Vakte bakıyorum. Zaman’ın dilden önceki sükûnetine. Zelzele! Kayıyor avuçlarımdan hızla, ömrün sırça yaprağı. …

Devamını oku

Hayy, Dar!

Hayy, dar! Bu ten bana zar!Kuşlar uçar… Uçmak ki tayy!Gül ise dirimdir. Zamir, derşaire her daim; hayy, dar! Dil, şer şebeke, aşikar! Vehmettikçe, mayi endişe, varlığasızar. Sayy ki, boşa çaba, boşatebessümlerdeki o ince ayar. Leyl akar. Hani serin bahçeler,çılgın, sere serpe, hani köpükköpük leylaklar? Anladım, şehrekabul edilmek’ çin, herkes önceöteki’nde uyuyan çocuğa kıyar! Şeffaf örüntü. …

Devamını oku

Merdiven

“Öldüğü sırada elinde tuttuğu kağıtlar; iki siyah as, iki siyah sekizli ve karo valesi, o günden beri ölüm eri olarak adlandırılır.” Çapraz saatlerin arasında gezdirilenfesleğen. ‘Kalbin maziyi seyretmesigibi’… Çiziliyor usulca, aklığındansoyunmuş bir kadın sesi: ‘Ils ont change’ma chanson’ ve sürçüyor musiki. İşte körüm ben! Hayat sürüklerkenasrî hurdalığa, aşk ve kederi şekillendirentesadüfleri. İnceymiş âh, kırılabilirmiş meğer,ömrün …

Devamını oku

Mare Seranitatis

Etinde ağır metal taşıyan kör balıkgibi geçiyorum sessizce sularınızdan. Kamaşıyor,dünyanın kadim yaralarındaki yırtık. Somzaman akıntıları… Fosilleşenarzular… Ah bütün kalplerin atışındaki o dağınıklık Kuyu, geceyi kustu. İri yapraklaraltından, sabaha kadar bahçede yıldıztopladık. Ellerimiz kanadı. Ve koptu, ruhuhatıraya bağlayan aşinâlık. Ay… buruştusaflığımızdan. Rüzgârın iyi huylu arkadaşlığı. Ödünçtüyler bulduk ormanda. Kör balık bir imâ,gibi geçerken aramızdan, hepimiz birbirimizibağışladık. …

Devamını oku