Tag: Tuğrul Tanyol

‘Ben sana teşekkür ederim, beni sen öptünÜlkü Tamer’ seni içime bırakıyorumkilitsiz bir kapıyıaçar gibi kolayca,evin yalnızlığınıyüklenir eşyalargiderayakboşalınca,mührü sökülmüş bir mektupsahibi arar dururyağmurun yağmadığışehirler boyunca seni içime bırakıyorumçünkü beni sevdin senhiç anlamadım nasıl,bir deliği dolduransu gibi aktınbeni kendimle buluşturdun seni içime bırakıyorumörterek üzerinekapısını zamanınsen orada hep genç kalacaksıneşyalar yaşlanıp dururken uzakta bir resim çizmiştim bir zamanlaravutmak …

Devamını oku

Çingene ruhum, dizginle artık atınıBundan öte yol yok.Akşam, rüzgâr kanatlı bir kuşÇökmede ağır ağır, şimdiYolculukların suya düştüğü andır. Eğilip bir bak yüzümeGözlerimde çizili eski atlaslara bakYıldızların döküldüğü o eski yollara,Şimdi oradaNe ağır ve uzun kervanlarınKonakladığı ırmaklarNe göçebe sarhoşluğu varSıcak yaz gecelerinin. Gecenin çatısıdır, açılıncaEvrenin dişi güzelliği,Binbir gökyüzü altında uyuduğumuzSevişip çoğaldığımız o özgürGururlu ve dostGünlerin sonuna …

Devamını oku