Tag: Tâhirü’l-Mevlevî

Yine pür cûş-û hurûş oldu derûnum bu geceDöndü bir fırtınaya sabr-ü sükûnum bu geceCanfûrüz ahım ile sine-i- zârım yandıDem-hurûş eşkim ile garka-i hûnum bu gece Değdi mızrâb-ı- tahassur yine evtâr-ı dileYaralı kalbim ile nale füzûnum bu geceÂh ey aşk; zebun-küşlük olurum bu kadarRûh-ı- bi-tâba acı, fazla zebûnum bu gece Ben usandım yaşamak nâmına çırpınmaktanVar ölüm …

Devamını oku

Ayrılık ne kadar acı bir şeymişAteşten gömlekmiş, can onu giymişDerdin ki: Hakîkat acıklı neymişGönlümün âhını sevdiğim! Bilsen Zikrinden ibâret bütün gün sözümYolunu bekliyor hasretle gözümAğlarım, inlerim sanki öksüzümGelsen de gözümün yaşın silsen Ayrılık günleri oldukça aşkınSavleti artıyor gönlümde aşkınKalbimin olmada kederi taşkınVaktidir görünsen, neşvem kesilsen Kırıldı rûhumun kolu, kanadıHayâtın kalmadı bence bir tadıÖlümden beter bu …

Devamını oku

Yâd eyledikçe vaslını cânım garîbsedimHecrin ile tükendi tüvânım garîbsedimGeçdikçe âh ayrı zamânım garîbsedimSıktı beni muhît ü mekânım garîbsedim Vaslın imiş meğerse beni ömre aldatanHoş gösteren cihânı, dile neşveler katanŞimdi durur yabancı bana sevdiğim vatanSensiz vatanda rûh-ı revânım! Garîbsedim Doğmuş iken vücûdum onun sadr-ı pâkineGurbet gibi esefle bakar dîde, hâkineKarşımdaki minâreciğin kalb-i çâkineAks etti de acıklı …

Devamını oku

Fevkımda duran çarh-ı müzeyyenden usandımTahtımda olan hâk-i mülevvenden usandımDünyâ denilen gamlı nişîmenden usandımBeytü’l-hazen adım, o meskenden usandım Ezmekte ser-i şûrişimi kubbe-i nüh-tâkAltında onun taşmada kalbimdeki eşvâkBir lâle gibi sıkmada vicdânımı âfâkBoynumdaki bu halka-i âhenden usandım Döndüyse hazân yaprağına bendeki çehreYok minneti hâverdeki pür-şa‘şaa mihreEy nâle! Yeter çarpınışın tâk-ı sipihreBen öyle sağır ma‘kes-i şîvenden usandım Yanmakla …

Devamını oku

Karanlık basmışken toprağa suyaUfuklar dalmışken sisten uykuyaÇekilip yalınız ben bir kuytuyaGönlümün âhını uyutabilsem! Acısa hem bana, hem de kendineDüşmese bu kadar aşkın derdineKandırıp kalbimi aklın pendineBir az müddet olsun avutabilsem Rûhumu kanatan gonca bir güldüOradan kan değil, ömür döküldüKırıp çiğnediği kadeh gönüldüO gönül kıranı unutabilsem! Cevriyle yıpradı, bitti mihen deKalmadı tahammül canda, bedendeDiyorum zâlimi sevmeyim …

Devamını oku

Olması kâbil mi gönlüm neşve-dârAğlıyor karşımda solgun sonbaharHüzne müstağrak bihâr ü kûhsârAğlıyor karşımda solgun sonbahar! Dökmede dallar bütün evrâkınıKaplamış sisler cihân âfâkınıİnletip âhı semânın tâkınıAğlıyor karşımda solgun sonbahar! Ey sirişk-i hasret artık sen dökülGeçti mânendi şebâbet devr-i mülSanki ömrüm, gördüğüm pejmürde gülAğlıyor karşımda solgun sonbahar! Tâhirü’l-Mevlevî

1Muhabbet tarîki ne dik yokuşmuşBu şeydâ tabiat orada koşmuşBir zaman sanırdım o koşma hoşmuşFakat şimdi artık canımı sıktı Ne müşkil belâ bu, sevilme, sev deOlmasın vefa hiç kühende, nevdeGönül dedikleri şu viran evdeNe kadar vefasız oturdu çıktı! Her kimi sevdimse oldu cefacıBirini görmedim olsun vefacıHer biri sanırsın birer kiracıSîneme girip de içinden yıktı Aşkın ateşine …

Devamını oku

Eli boş gidilmez gidilen yereBoş gelmedim ya Râb ben suç getirdim.Dağlar çekemezken o ağır yüküİki kat sırtımla çok güç getirdim. Tahirü’l Mevlevî’