Tag: Sîmîn Bihbehânî

Gurur

Yıllar önce bana dedin ki“Beni hiç sevmiyor musun?”Yüzüm kızardı ateştenMutlu ve kendinden geçercesine sana “Evet!” dedim Dün yine çabalıyordunEski sözümü hatırlayayım diyeSoğuk ve aldırışsız sana dedim:“Artık seni sevmiyorum!” Vücudumun zerreleri feryat etti Vallahi!Yalan söylüyorsun diyeSenden başka kimsenin adını anmazSenden başka kimseyi arzulamaz Bir feryat boğazıma kadar geldiBu söz inanılacak gibi değilBütün dünya bilir ki, senden …

Devamını oku

Yankesici

Bilir misin neden hapisteyim?Bir gencin cebine el atmıştım,Bir şey geçmeden elime,Ansızın feci bir şamar yedim! Bilmiyorum babam kim benim,Nerde açtım gözümü dünyaya;Beni kim doğurup yetiştirdi böyle,Kimin memesini aldım ağzıma! (bilmiyorum) Kimse benim için sabahlamadıHastayken başucumda!Yalvarmadan ya da karşılıksızGelen olmadı yardımıma! Kâh Ocak soğuğunda titredim,Kâh inledim Temmuz sıcağında!Ekmek hasretiyle aç uyudumHasır üstünde cami avlusunda! … Tüm …

Devamını oku

Kadersiz

O gidiyor gevşek ve titrek adımlarlaO gidiyor, elinde eski bir bavulKar başladı ve derin bir gece yeni başlıyorO işin sonunu böyle bir başlangıca bağladı O gidiyor, ama nereye? Bir dostun semtine mi?Bir misafirhaneye mi? Ya da akrabalarının yanına mı?Acaba kim hiçbir şey söylemeden kabul edecekOnun böylesi karışıklığını, şaşkınlığını, perişanlığını? Onun her adımındaki uzunluk bir cadde …

Devamını oku

Gökyüzü Boştur

Gökyüzü boş, bomboş, onun aydınlığını kim götürdü?Ay’ın tacı olan Samanyolu’nu kim götürdü?Gecenin saçları karışıklıktan perişandırNil Nehri’nin saçının süsünü kim götürdü?Kavisli yıldızını kimse görmüyorOnun karanlığını kim kırdı, onun yayını kim aldıBahçıvan yalnız, onun çevresinde dikenden başka bir şey yokSöğüt ağacını, gülü, erguvan çiçeğini kim götürdü?O çınar yıllarca beyhudelikten yorulmuşNağmeler söyleyen kuşların yuvasını kim götürdü?Irmak hayat arkadaşlarının …

Devamını oku

Sabret, gelecek aya kadar…

Gücünü bitiren bu zor işin ücretiniBir ayın sonunu elle geçirdimArzu dolu ve sıcak bir gönülleHemen eve yöneldim Fakat, Ne yazık ki, azıcık ücretimBiriktirdiklerimin hepsi alacaklılara gitti!Gözüm açılınca gördüm, AhNeyim varsa gitmiş Çocuğum geldi, şaşkınlıkla gözlerime baktıOnun iki siyah elmas gibi gözleri vardıArzuyla yanan gönlünün kıvılcımlarıGünahsız bakışlarıyla isyan ederek: “Ah anne! Geçen ay demiştinBana elbise alacağını …

Devamını oku