Tag: Pablo Neruda

Kim çalışır toprakta daha çokinsan mı yoksa mısırın güneşi mi? Kim sever toprağı daha fazla çam ağacı mı yoksa gelincik mi? Hangisini yeğlemeli orkideleri mi yoksa buğdayı mı? Niçin bunca görkem çiçeğe ve sadece lekeli altın buğdaya? Yasal bir şekilde mi gelir yoksa kaçak bir mevsim midir güz? Pablo Neruda Çeviren: İsmail Aksoy

Söyle bana, çıplak mıdır gül,ya da başka giysisi mi yoktur? Niçin saklar ağaçlar acaba köklerinin görkemini? İşiten var mıdır ki suçlu bir arabanın vicdan azabını? Yağmur altındaki bir trenden daha hüzünlü başka bir şey bulunur mu ki dünyada? Pablo Neruda Çeviren: İsmail Aksoy

III Çamların çokluğu, dalgaların kırılmış uğultusu,yalnızlık çanı ve ışıkların usul oyunu,bebek gözlerine düşen alacakaranlık,yeryüzü kabuğu, sende söyler şarkısını toprak! Sende şarkı söyler ırmaklar ve üstünderuhum arzuladığın gibi ve istediğin yere doğru.Yol çiz ki bana umut yayının üstündebir ok salvosu atayım sayıklamayla. Sis kemerini görüyorum çevremde,peşine sessizliğinin düştüğü izlenen saatlerimi,sana, saydam taş kollarına demir atmıştıröpücüklerim nemli …

Devamını oku

Bunca gün, ah, bunca güngörmeyi seni böyle kırılgan, böyle yakın,nasıl öderim, neyle öderim? Uyandı kana susamışilkbaharı koruların,çıkıyor tilkiler inlerindençiylerini içiyor yılanlar,ve ben gidiyorum seninle yapraklardaçamlar ve sessizlik arasında,sorarak kendime nasıl, ne zamanödeyeceğim diye şu bahtımı Bütün gördüklerim içindeyalnız sensin hep görmek istediğimdokunduğum her şey içindesenin tenindir hep dokunmak istediğim:seviyorum senin portakal kahkahanıhoşlanıyorum uykudaki görüntünden Ne …

Devamını oku

Aşkım, ben ölürsem sen ölmezsen,Aşkım, sen ölürsen ben ölmezsem,Sakın yüz vermeyelim acıya,Hiçbir şey yaşamımızdan büyük değil. Pablo Neruda

I. Öyle bekledim ki bu kışı başka hiçbir kış beklenmemiştir o denli başka kimselerce, hepsinin mutlulukla buluşma sözleri vardı: bense yalnız seni bekliyordum, karanlık saat. Eski kışlara mı, benzer bu, ana babayla, kömürün ateşiyle ve at kişnemesiyle sokakta? Gelecek yılın kışına mı benzer, Yokluğun ve tam soğuğun kışı mı ve doğa bilmez mi göçüp gittiğimizi? …

Devamını oku

Guillermina acaba nerde? Ablam çağırmıştı onu, gidip kapıyı ben açtım, güneş girdi içeri, yıldızlar girdi; iki buğday başağı girdi, iki göz girdi, dipdiri. On dördüme basmıştım , hoşuma gidiyordu ağırbaşlı görünmek, inceciktim, çeviktim, ama bir yandan kaşlarımı çatıyordum boyuna. Örümcekler arasında yaşıyordum, her karışını biliyordum ıslak ormanın, beni tanıyordu böcekler, üç renkli arılar tanıyordu beni. …

Devamını oku

Fakat acı çektim mi? Acı çekmedim. Sadece halkımınacı çekmesinden ötürü acı çekiyorum. Yaşıyorum içinde, yaşıyorum anayurdumda, bir hücre gibi o sonsuz ve alazlı kanda. Zamanım yok kendi acılarıma. Kimse acı çekmemi sağlayamaz bana temiz güvenlerini veren bu hayatlar olmadan, ve bir hain gibi bıraktı ölü mağaranın dibine vursun diye, ne ki geri döneceğiz oradan ve …

Devamını oku

Bütün gece seninle yattımdenizin yakınında, adada. Yabanıl ve uysaldın sevinçle uyku arasında, ateşle su arasında. Belki çok geç birleşti düşlerimiz dorukta ya da dipte, aynı rüzgârla kımıldayan dallar gibi yukarıda, birbirine dokunan kızıl kökler gibi aşağıda. Belki ayrıldı düşün benimkinden ve aradı beni önce olduğu gibi karanlık denizde, sen henüz kendin değilken, ben farkında değilken …

Devamını oku

Bu sözcükleri kanımla yarattım,Evet, acılarımla yarattım bu sözcükleri!Anlıyorum sizi dostlar, her şeyi anlıyorum.Benim olmayan sözcükler girdi araya,Anlıyorum sizi dostlar!Havalanmak istiyormuşum gibiKuşların kanatları, bütün kanatlarİmdadıma yetişti,İşte benim olmayan bu sözcüklerRuhumun bu karanlık esrikliğini kurtarmaya geldi.Şafak,Sıkıntı düğümlerini boğazımda hiçBu kadar sıkmadı sanki.Yine deKanımla yarattım, evet, acılarımlaBu sözcükleri. Yarattım onları!Neşe için sözcükler yarattımAlev alev bir taçken yüreğim;Çivileyen acının …

Devamını oku