Sokakta giderken, kendi kendimeGülümsediğimin farkına vardığım zamanBeni deli zannedeceklerini düşünüpGülümsüyorum. Orhan Veli
Tag: Orhan Veli Kanık
Şub 23
İş Olsun Diye
Bütün güzel kadınlar zannettiler ki;Aşk üstüne yazdığım her şiir,Kendileri için yazılmıştır.Ben ise daima üzüntüsünü çektim,Onları iş olsun diye yazdığımı bilmenin… Melih Cevdet Anday
Şub 23
Kitabe-i Sengi Mezar
Hiçbir şeyden çekmedi dünyadaNasırdan çektiği kadar Hatta çirkin yaratıldığından bile O kadar müteessir değildi; Kundurası vurmadığı zamanlarda Anmazdı ama Allahın adını, Günahkar da sayılmazdı. Yazık oldu Süleyman Efendiye Mesele falan değildi öyle, To be or not to be kendisi için; Bir aksam uyudu; Uyanmayıverdi. Aldılar, götürdüler. Yıkandı, namazı kilindi, gömüldü. Duyarlarsa olduğunu alacaklılar Haklarını helal …
Şub 23
Ağacım
mahallemizdesenden başka ağaç olsaydıseni bu kadar sevmezdimfakat eğer senbizimle beraberkaydırak oynamasını bilseydinseni daha çok severdim güzel ağacımsen kuruduğun zamanbiz de inşallahbaşka mahalleye taşınmış oluruz Orhan Veli
Şub 23
Rüya
Annemi ölmüş gördüm rüyamda.Ağlayarak uyanışımHatırlattı bana, bir bayram sabahıGökyüzüne kaçırdığım balonuma bakıpAğlayışımı. Orhan VELİ
Şub 23
Orhan Veli’den Nahit Hanım’a
10.10.1948 Neyse… Şiirlerimi soruyorsun. Henüz bir şey yok. Ama yakında olacağını sanıyorum. Yazdığım zaman önce sana gönderirim. Kitaplarımdan hiçbir iş çıkmadı. Saygılı Yosma’yı bastıramıyorum. Antigione’nin müsveddesi Ertuğrul Muhsin’de. Sana gönderebilecek duruma gelince onu da yollarım. Oktay (Rifat)’ın piyesi hakkındaki yazıyı Varlık’ta neşretmek meselesine gelince, Yaşar Nabi’ye gösterdim. Neşretmek istemedi. Ben de bundan sonra Varlık’a yazmamaya …
Şub 23
İstanbul’u Dinliyorum
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalıÖnce hafiften bir rüzgar esiyor;Yavaş yavaş sallanıyorYapraklar, ağaçlarda;Uzaklarda, çok uzaklarda,Sucuların hiç durmayan çıngıraklarıİstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı. İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;Kuşlar geçiyor, derken;Yükseklerden, sürü sürü, çığlık çığlık.Ağlar çekiliyor dalyanlarda;Bir kadının suya değiyor ayakları;İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı. İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;Serin serin KapalıçarşıCıvıl cıvıl MahmutpaşaGüvercin dolu avlularÇekiç sesleri geliyor doklardanGüzelim bahar rüzgarında ter kokuları;İstanbul’u …
Şub 23
Ben ne zaman
Ben ne zamanÖyle durup dururkenÖyle damdan düşer gibiAçıp seni okumaya başlasamAnlıyorum ki,Bahar gelmişAnlıyorum ki,Kaçmak sürüklenmek vaktiDolaşmak galatada hisardaBırakmak işi gücüUnutmak ekmeği tuzuÇıkarıp potinleriDenize daldırmak vaktiYalın ayakları.Ben ne zamanÖyle durup dururken,Öyle damdan düşer gibiAçıp seni okumaya başlasamAnlıyorum kiMahvolmuşum… Orhan Veli Kanık
Şub 23
Deniz Kızı
Denizden yeni mi çıkmıştı neydi; Saçları, dudakları Deniz koktu sabaha kadar; Yükselip alçalan göğsü deniz gibiydi. Yoksuldu, biliyorum – Ama boyuna da yoksulluk sözü edilmez ya- Kulağımın dibinde, yavaş yavaş, Aşk türküleri söyledi. Neler görmüş, neler öğrenmişti kim bilir, Denizle boğaz boğaza geçen hayatında! Ağ yamamak, ağ atmak, ağ toplamak, Olta yapmak, yem çıkarmak, kayık …
Şub 23
Dedikodu
Kim söylemiş beniSüheyla’ya vurulmuşum diye?Kim görmüş, ama kim,Eleni’yi öptüğümü,Yüksekkaldırım’da, güpegündüz?Melahât’ı almışım da sonraAlemdar’a gitmişim, öyle mi?Onu sonra anlatırım, fakatKimin bacağını sıkmışım tramvayda?Gûya bir de Galata’ya dadanmışız;Kafaları çekip çekipOrada alıyormuşuz soluğu;Geç bunları, anam babam, geç;Geç bunları bir kalem;Bilirim ben yaptığımı. Ya o, Muallâ’yı sandala atıp, Ruhumda hicranın’ı söyletme hikâyesi? Orhan Veli