Tag: Nurullah Genç

Bir akşam ışıkların dağlara güldüğünü Bir akşam bulutların seyre döküldüğünü Görürsün, hasretiyle sabah ezgilerinin Bir akşam gözlerin ufka dalar pek derin Kuşlar öter, uçuşur, yeşil dallara konar Umutlar yaprak yaprak alevlenir de yanar Son mutluluk sesleri dökülür dudaklardan İnsanlar gölge gibi çekilir sokaklardan Rüzgar okşamaktayken annen gibi tenini Gecenin kolları sessizce yakalar seni Anlarsın gözlerinin …

Devamını oku

seninle karşılaşıp solduğum andı ölüm yüzüne baktığında tutuşup yandı ölüm çoğaldıkça çoğalan bir sevda ülkesinde ellerine dokundun; sana inandı ölüm o efsunlu, yağmurlu, hercai gözlerinden uçan kelebekleri mutluluk sandı ölüm akkor dudaklarından ağı düştü içime yollarında yürürken sanki insandı ölüm viran eylediğin gün yorgun hayallerini ayrılıkla, hüzünle, aşkla sınandı ölüm bir ömür vuslatını bekledi boynu …

Devamını oku

Bunca yıkılmış dağlar üstüneKalbimin kanını buharlaştırdı gözlerin Oysa kaç güvercin havalanmıştı içimdenKonarak pervazlarına gülüşlerininKaç mermi sıyırmıştı ruhumuAcımasız yürüyüşlerinin mevzilerindeDayanmıştımAğlamıştım saatlerce parçalanan düşlerimeTa ki sevgilimKızaran bir gök bulutuÖlümüBir yıldırımla düşürdüğün ana değinKalbimin haritasına Artık ilgilenmiyorum seninleDemiştin barut kokan kelimelerleDemiştin de hayat ölü bir bıldırcın gibiTutuşup yanmıştı yanan bir tahta içindeTarla küllerle dolu, ortasında yumurtaÇatladıkça yeniden doğuruyor …

Devamını oku