Tag: Nilay Özer

Çengelköylü İlya Çarligis’eve Mıgırdiç Margosyan’a kaçak yolcularısınız sanki hayatınbeklediğiniz hep yanlış durakişler kesat bir agora indiğinizhangi kapıyı çalsanız üç günlük misafir karşılamasıoysa yerleşik sevdalara göredir insangöğsünüzde kutsanmış bir ülke gibi duranyüreğiniz kocaman bembeyaz bir manolyalimonlu çay kokusuyla serinletir anıları miras kalmış acılar eşyaların yüzündeyüzünüzde kıta kıta ayrılıkdin din ayrımcılık perçinlenmiş öfkenizdeyine de bir vaftiz gibi …

Devamını oku

yoksulların çocukluk fotoğrafı az olurhiç olmaz belki de avuntunun bez bebeğimisketler yuvarlanır yokuş aşağıher şey masallar kadar yakınken gerçeğesabahları umuda yoran babalarakşamları yarı bunak ve kamburyokuşu sırtlanıp da gelirler eve çok yokuşlu semtlerde yaşadık hepderimiz de bahtımız da abanozgillerdenbeş taştan biri yuvarlanır dört taşakız oyunu der çekilir erkeklereğilir topaçlar ve gazoz kapaklarıölüler de yoksulluğun payandasıymış …

Devamını oku

şehre girdik ve tartıldık ağırız iki erkek bir kadınız yani biraz                          sarmaşık cebindeki taşların sesine dalıp üç şarkı boyunca susan söylesin: haziran kimin hakkı güz neyle                          astarlanmış (sevgilim yağmurun atını   …

Devamını oku

ömrüme zarar veren erkekler sevdim cam kırıklarıyla sundular bana tenlerini seviştikçe çoğalan ellerine inandım uzun… çok uzun ayrılıklardan sonra sabırsız bir çarmıh gibi açılan kollarına çarmıh sarmaşığıydım usul usul dolandım bana nazlı ölümler korsan ürpertiler bana bana aklı çelinmiş geceler kaldı ömrüme zarar veren şiirler sevdim aşka ait bir damar kesilmiş gibi kızıl atlar boşandı …

Devamını oku