Tag: Necmi Zeka

susanların kulağı

perdeyle pencerenin arasına saklanmakbizim uzun perdelerimiz yoktu ki birinden daha iyi nefret edebilmek içinondan aşağıda durmaksokak ortasında dövülen birinin gururuylabir insanı çok iyi tanıyıphakkında hiç konuşmamak iki bisiklete aynı anda binmeye çalışan açgözlüiki farklı hayattabu çocuk her iki hayatta dabüyük işler başaracak beklentisihassas bir dengeperdeyle pencere arasında sert bir konuşma sevişirken bize şarkı söyleyensevişirken şarkı …

Devamını oku

son satır

Her acı, bir diğerine uzaklığıyla oyalar kendiniartık herkesi utandıracak yaştasınsana hak veriyorum: Bir hayat kurmalısın kendine… Göğün eksik yerleri artık başka renkkimse değilse bizden çalan o dalıkimse değilse düşman, kaçmaya bak sendermiş devşirmiş yükünü piyanosunda akşamilk tuşunda -ilk adımda- o yorgun hayal gücütanıyamaz ki, yok yere arayıp dursunkendiyle savaşıp, geçsin bir sokak ötemdengöremez ki, hiçbir …

Devamını oku

belli bir yaşa gelenlere

sakarlığından utanmayanlar sevimlidir sakarlığının farkında olmayanlar daha sevimli edebin dışına çıkabilen bir beyefendinin cesareti cesur olmak edebin dışına çıkmak için mazeretidir ya da yerine göz diktiği kaba saba birinin etkisi aklı olan yaşar ve parası olan bilirsin aklın kendince tedbirleri var çok satan bir felsefe kitabından öğrenmişsin gemiyi açık denizde tamir etme çaresizliğine çılgınlık mı …

Devamını oku

karşılıklı istismar

Söyle, günlerini yedi sayı yolculuklarıyladoldurabiliyor musun? Sinirli olmak, sinir olmakpeşinde; ben ne diyorum, sen ne diyorsun…Bu sıkışıklıkta, birini açıkça sevme gereğigörüyor musun? Çok parça, ama tek perde,bu ters aydınlıkta, af ve özür! Af ve özür,dilencilerin kostümü! Katılıyor musun?..Seyrek de olsa, daha zoruna alışık olan. Olay güzel,olay basit de… Sonuçları? Onlar ne olacak? Bizimgibiler de olsun …

Devamını oku

YAŞA ve YAŞAT

Her şey biriksin istiyorumdilimin altındaağzım tıkalı O bir gün bu yoldan geçecekiki azı dişi ve ağırlaşan gövdesiyleönümden geçecekbir diyeceği kalmış gibi Kusursuz bir saygı duruşu yerineazarlanmaya razıyanımda gezdirdiğim kollarımhala benim kollarım ağzım tıkalı Necmi ZEKA

neşe ve adalet

kendisi değil çaresizliğinden sankihep bir başkası zarar görmekteydikarşılar mıydı herkesin zararınıkarşılarım demiştibiz de inandık onasabırlıydık, bıraktık geciktirsin adaleti haklı tepkilerin habercisi olmayı isterdigaripliği erişilmez bir güvenceçok şey yapacakken dahatitizliği bir tür tembellikhep kederli bir güne rastlayan neşesindenbelliydi, kızgındı kendine, hayatına girmiştikbize kızgın değildi inanmak zor, sayıları düzeltmek en kolayıönündeki yıllar en kolayısevimli bir azınlık olmanın …

Devamını oku

Kitabevinde 1 liraya satmaya çalıştığımız kitaptan bir paragraf:

Sapanca Gölü’nün yanından geçiyoruz. Onlarca küçük kuş var durgun suyun üstünde.Kuş mu, başka bir şey mi (mutluluk mu) o da pek belli değil ya!Aytül de müziği bıraktı, uyumaya başladı. Başı omzumda. Kıpırdayamıyorum. Şiir çalışamıyorum artık. Şiir yaşıyorum.İnsanın sevdiğinin başı omzunda uyuması, yüz şiire bedel değil mi… Necmi Zeka Şiiri/Yom Yayınları