Tag: Nazım Hikmet Ran

Kale kapısıdan çıkarken ölümle buluşmak üzre,son defa dönüp baktığımızda şehre,sevgilim, şu sözleri söyleyebileceğiz :“- Pek de öyle güldürmedinse de yüzümüzü,    çalıştık gücümüzün yettiği kadar                                                   seni bahtiyar          …

Devamını oku

1902’de doğdumdoğduğum şehre dönmedim bir dahageriye dönmeyi sevmemüç yaşımda Halep’te paşa torunluğu ettimon dokuzumda Moskova’da komünist Üniversite öğrenciliğikırk dokuzumda yine Moskova’da Tseka-Parti konukluğuve on dördümden beri şairlik ederim kimi insan otların kimi insan balıkların çeşidini bilirben ayrılıklarınkimi insan ezbere sayar yıldızların adınıben hasretlerin hapislerde de yattım büyük otellerde deaçlık çektim açlık grevi de içinde ve …

Devamını oku

Canım,Uzandığım yerde yazıyorum.Yorgunum pek.Aynada yüzümü gördüm, adeta yeşil.Havalar soğuk, yaz gelmeyecek.Haftada otuz liralık odun lazım,başa çıkılır gibi değil.Sofada demin iş görürken,battaniyemi aldım sırtıma.Camlar çerçeveler kırık, kapılarkapanmıyor,burda barınmamız imkansız artık,taşınmalı!Ev yıkılacak üstümüze.Kiralarsa pahalımı pahalı.Sana bunları ne diye anlatırım?Üzüleceksin.Derdimi kime dökeyim?Kusura bakma.Isınsa, iyice ısınsa ortalık ama,Hele geceler.Bıktım usandım üşümekten.Rüyalarımda Afrika’ya gidiyorum.Cezayir’deydim bir sefer.Sıcaktı.Alnımı bir kurşun deldi,bütün kanım …

Devamını oku