Tag: Mustafa Ruhi Şirin

Babam Öldü

Babam öldü koptu çalar saatlerin gergin yayı babasız evlerde kim susturacak çığlıktan doğan fırtınayı Bahar gibi verirmiş babam annemin ellerine dünyayı Yoksulluk da ölüm gibidir çevreden kuşatır evi gök nasıl kucaklarsa dolunayı Herkes öğrenebilir balık tutmayı bana denize bakmayı öğret anne Sevinçli bir şarkı söyle koşmaya alıştır babasız tayı Mustafa Ruhi Şirin

Baba

Çocuklar acıdan ölmezannesizlikten ölür.ay  denizin sessizliğinden Ölümün sesi evden yayılır dünyaya yaz bahçelerine kar yağar koparılır annesinden çocuk dalından koparılır gibi nar. Rüzgârını yitirmiş dağ gibi taşır kucağında tabutu baba Baba  gülen bir çiçeğe bakarken kırların kundağına gömülür  çocuk Mustafa Ruhi Şirin

Rüyası Merak Edilen Çocuk

Çocukluğunu hatırlayabilenler uçsuz bucaksız kıyılara daha kolay uzanabilirmiş. İnsan en iyi bildiği şeyi yazarmış. Bu doğru. Çocukluğumu yazmak istediğimde birden akın ediyor çocukluk günleri. Belleğime kayıtlı çocukluk anıları sesleniyor bana çocukluğumun patikalarından. Çocukluk dürbünümden görünenler karşısında yine şaşırıp kalıyorum işte! . . Bizden önceki, bizim ve bugünkü kuşaklardan erken ve hızlı büyümeleri istendi hep. Çocukluktan …

Devamını oku