Tag: Metin Kaygalak

Yüzümdeki Kuyu’dan

sedeften bir tabuta işlendi, birçocuğun gözlerine terkedilen kuyu.dokundum safirden bir avluya tutuşangözlerimle, kimse görmedi. kimse görmedibir kuyuya düştüğünü yüzümün. o sonarzuda herkesin kollarını yılan çiçekleriyleaçtığını,unuttuğunu kendini kendinde oson kelamda.acının sularında yıkandığınıdilinin, her şeyin yakıldığını, her şeyin vekalbinin. her şeyin bir nefeste varolduğunuunuttuğum vakitler, her şeyin kör birrüyayla başladığını ve bittiğini her şeyin…kimse anlamıyor, ah, her …

Devamını oku

Makas

I.tecrübeye çıkan çocuklar bilirkaranlığa karışan nefsingecenin inancında nasıl çürüdüğünü.ve ben buradabu kutsal bağrın huzurunda şahitlik ederimkieksilişin yankısını duyuyorumçekilen suyun sızısında.. II.tutsak kalbin sancısıyla gittimherkesin kendini öldüğü mezarlarao son vedayla dönen hurufileringözlerini gördüm“yanlış kardeş”leğin sırrına ermişlerinsaadetli gecesini..kabulümkapanmış o siyah zamanı kabul edenleri III.nasıl dönerim hemutanıp utanıpnasıl geçerim bunca gecedenküfre düşen alnımla ..aşkı güzel olan çocuklara dönüpşehri …

Devamını oku

Hırka Küs

1Buradayım : yüzüme kırbaçlanan dünyanınbana büküldüğü yerde, kinimi büyüten ısrarın yüzü yok, cevaplar perde. örtmüyor dilimi karşılık bulduğum sorular. sesimi düşürüyor hıncım.zahid kırgın, sultan kimin kalbinde. bir aynaya dökülüyorum, tutmuyor sır’ım.. ne yapsam herkes yanlış kederde. 2buradayım : cevabın soruyu incittiği yerde.geceye mürekkep bir aynaya sürçüyorismim, kibirsiz taylar dolaşıyor kanımda.eğir söze susar oldum nasılsa, nasılsa …

Devamını oku

Mil Çekilmiş Sözler

Itaşların unutulanyüzüyüm ben.söz’ündil’inve zaman’ın… bir kurban karnı gibisürüldüm,söz’ün günahkâr kapısına. IIbeni atın…beni atın…cüzamlı sularda yunsunyılanların bakışıylayıkandığım yüz. IIIdağlarınkilitlenmiş yüzüylemühürlendim,resimlerin taşlarda unuttuğu dile. yürüdümmühürsüz bir zamandı,yollar uzun… yürüdükçe unutulan mülkkonuştukça çöl’dük… IVbir fotoğrafı andıranbeni büyük bir hararetle ölümeve aşka dönüştüren… ah, zaman…soğutuyorum,hiç bilinmesin kalbimdekiengereğin dili,dokundukça her yanımçürüyen zaman… Vdilim ki bir engerekti… süründümyüzümdeki çiniye,götürün benisuların bölündüğüo …

Devamını oku

Sahip

                   Dost Çiyayi’nin anısına. Selin getirdiği ağaçlardım. herkesin karşısında el bağlayan cuma ağlağı. Geldim işte kovgun ve ürkek. Seni suya saydığım o toz harfin serinliği de yok.. Gideceğin ummanı da ben içtim de geldim uzak bir ihtimalle yine de kapma hiç yüz çevirmedin… Çocuk aklım… ikna yüzüm… …

Devamını oku