Tag: Kemal Özer

Esinleyen Neydi

Yüzmek için gittiğim Karadeniz kıyısındabir yazı gördüm gelenleri uyaran.“Açılmak tehlikelidir” diyorduve altında da bir sayı : 168.(Uyarıyı dinlemeyip boğulanların sayısı) Bir yanda sağduyu bir yanda gerçek. Anlamak istedim sağduyu dururkenölümü bile göze alacak kadaresinleyen neydi bunca insanı. Orda bir süre öylecekara kara bulutları güneşin önündensürüp dağıtan rüzgâra baktımve karşısına çıktıkça engelleryeleleri köpüren dalgalara… Esinleyen neydi …

Devamını oku

Sözcü

İşte yine yüz yüzeyiz.Sözün yerini ezgi alacak birazdan.Ama her şey sussa bileduyulacak olan aynı ezgi mi?Çıkıp kendimizin dışınaşöyle bir dolaştıktan sonraaynı yere mi döneceğiz yine?Yine aynı sözcükler midökülecek ağzımızdankonuşmaya sıra gelince? Öyleyse… Kemal Özer

Birikime İnanmak

Dalgayı haber veren yakamozkimin gözüne çarpar kıyıda?Çiçeğe durduğunu kim ayırt edertepeden tırnağa giyinmeden ağaç?Kimin dikkatini çeker küçücük bir bulutgüneşi kapatmadan önce? Kemal Özer

Bana Bulaşmasın

Yağmur çiseliyor yabana bulaşmasın der gibiçekinerek bakıyor penceredeki saksı kente uzak, kırlara yabancı Kemal Özer

Yan Yana İki Ülke Gibiyiz Seninle

Yan yana iki ülke gibiyiz seninle,ayın önünden geçen bulutönce seni karanlıkta bırakır sonra benisenden bana eser, yerine göre,yerine göre benden sanaşakaklarımızı serinleten rüzgâr. İki kıyı gibiyiz karşılıklı,hem ayırır bizi hem bağlar birbirimizearamızda akan ırmak.İki tarih sayfası gibiyiz art ardabirinde başlayan cümlenin sonuötekinde düğümlenir ancak. Geldiği vakit hasat günleriiki ayrı ağızda aynı andabeliren bir gülümseme gibiyiz …

Devamını oku

Seni Anmakla Artıyorum

korkak değilim umutsuz değilim bundan böyledeğiştirdim sana yaraşmayan günlerimi verdiklerinle sana yaraşmayan ne varsa bir bir çıkarıp attımyeller esiyor şimdi o büyük karanlığımın yerinde geldin kutsal bildiklerimi yeniden tanımladınülkemi bir bakışta bağladın güzelliğine en varılmaz yerlere vardırdın ellerimien gizli denizleri açtın gemilerime sensin artık adı bir dönülmezliği çağırankelimeleri ölümsüz kılan şiire Kemal Özer

Yarıda Kalan

Araya hiçbir şey girmemiş gibisürüp gider mi yenidenyarıda kalan söyleşibirbirine bağlanır mı sözcükleranımsar mısın ne dediğimihışmı geçince karagünlerin Kemal Özer

Bir Yürüyüşün Sonunda Şarkı

Gökyüzü ilk kez benim, çünkü yukarıyakaldırınca parmağımı değecek kadar yakın Deniz benim, ilk kez benim, sularını ayaklarımla köpürtecek, sesini dolduracak kadar avuçlarıma Rüzgâr ilk kez, sözcükler ilk kez benim, yelelerine tutunup da uçacak kadar, uçuracak kadar yüreğimi Bir yürüyüşün sonunda uç veren kanatlarla acıyı silebilirim, yazıldıkça alnına çocukların Bir adımda geçebilirim kentin ıssızlığından göğün, rüzgârın, …

Devamını oku

Aylı Karanlık

saklı tuttun saklı tutmanı sevdimen karanlığa açılan kapını sevdimyüzümü döndürmek için az mıdenizler dalgalar az mı yangınlar bulutlargeldi savruldu üstüme geldi yıkıldı bir nice batık taşlara gemilerimyıkılmış ağaçlara bir nice gölgeleregemilerim dedim beni alır götürürkoskoca bir uykunun ardındabir ormanın ardında karıncaların olmadı mı en çok onu sevdimsaçlarını kurutmağa yaz güneşiolmadı mı ellerini sevdim gülüşleriniateşler yaktım …

Devamını oku

Sevgilim Ne Zaman Sokaktan Geçse

Sevgilim ne zaman sokaktan geçseserçeler barıştı güvercinlerle. İncelikle basar basmaz kaldırımagüzel ayak bileği ışıldadı usulca. Efil efil titreşince omzubaktırdı arkasından bir çocuğu. Yürüdü salınarak – lâmbalar yanmayave bakmaya başladılar hayranlıkla. Ve güldü hepsi, umurlarında değildio benim doldurmuşsa yüreğimi. Kollarımda salladığımı titizliklekorktum elimden alacaklar diye! Ama onların bu keyifli halleriyok etti içimdeki kıskanç çiçeği. Ve sevgilim …

Devamını oku