Tag: Jorge Luis Borges

Asıl Şiirin Sanatı

Bir nehre bakmak zamandan ve sudan yapılanVe hatırlamak zaman başka bir nehirdir.Bilmek biz bir nehir gibi ayrılırız sürüdenve yüzlerimiz su gibi gözden kaybolur. Hissetmek uyanmanın başka bir rüyası olduğunuRüya görmemenin rüyasını görmenin ve ölümünkemiklerimizde korkusunu duyduğumuz ölüm olduğunuher gece bir rüya diye bildiğimiz. Her gün ve senede bir sembolünü görmekinsanın bütün günlerinin ve onun senelerinin,ve …

Devamını oku

Anlar

Eğer, yeniden başlayabilseydim yaşamaya,ikincisinde daha çok hata yapardım.Kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım.Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar.Çok az şeyi ciddiyetle yapardım.Temizlik sorun bile olmazdı asla.Daha çok riske girerdim,seyahat ederdim daha fazla.Daha çok güneş doğuşu izler,daha çok dağa tırmanır,daha çok nehirde yüzerdim.Görmediğim bir çok yere giderdim.Dondurma yerdim doyasıya,Daha az bezelye.Gerçek sorunlarım olurduhayali olanların yerine.Yaşamın her anını gerçek …

Devamını oku

On yedi haiku

1Dağ ve ikindineler dediler bana,unuttum gitti. 2O engin gecebaşka hiçbir şey değil,koku sadece 3Seher zamanıuçup giden düşlerimyok muydu, var mı? 4O teller ölgün.Hislerimi anlayanmüziktir bugün. 5Hani bildiğinbadem bahçesi, beniaçmıyor bugün 6Gizemli filmler,anahtarlar, kitaplar…Yazgımı imler. 7Tavlada pullar.Oynatmadım onlarıbugüne kadar. 8Çölde bir yerdetan ağarıyor- Tek obiliyor nerde. 9Benimki değil,aylak kılıcın düşüsavaşları, bil. 10Adam ölmüş, bak.Sakal bunu bilmiyor,uzuyor …

Devamını oku

Şiir Sanatı

Zamanın ve suyun oluşturduğu şu ırmağa bakVe anımsa günlerinde bir ırmak olduğunu sanki ikizi,Biliyoruz ki bizlerde öyleyiz zaman gibi su gibiVe işte yüzlerimiz de eriyip gidiyor tıpkı onlar gibi. Uykuya dalmadan onu düşlerden ayırabilseydik keşkeVe ölümün de başka bir düş olduğunu bilebilseydik keşkeGene de titreyerek gidiyor tenimiz ölüler ülkesineVe uyku çağırır onları hangisi gelecek birazdan …

Devamını oku

Bir Kör

Ne zaman aynadaki yüze baksam,bilmiyorum hangi yüz bana bakıyor;bilmiyorum hangi yaşlı yüz sessizceve bezgin bir öfkeyle kendi imgesini arıyor.Karanlığımda yavaşça görünmeyen çizgilerimiaraştırıyorum ellerimle. Bir kıvılcımın ışığısızıyor içime. Saçlarını tanıyorum,külrengi, hatta altın sarısı olan.Gene söylüyorum yalnızca boş ve yapayyanlarını yitirdim eşyanın.Bu soylu sözler Milton’un bilgeliği,ama ben gene de harfleri ve gülleri düşünüyorum.düşünüyorum ki görebilseydim yüzümün çizgilerini,bilebilirdim …

Devamını oku

Labirent

Zeus bile dolambaçla örülü, bu boğucutaş ağı çözüp bir yol bulamaz. Ben geçmişimive tüm kimliklerimi unuttum; İç sıkıcıduvarları çınlayan dolambaçları izlemekyazgımdır benim. Geçen yılların sonundahangi gizil bükeyler büküntülerşiddetin galerileridir ki. Zamanıntefecileridir bu çatlak köhne duvarlar.Süprüntüler içindeki solgun işaretlerinayrımındayım. Büklümlü gecebana doğru kükrüyor ve deıssız ulumaların yankısını taşıyor.Ben gölgelerden bilirim ki Öteki hep orada,nasıl bir alınyazısı …

Devamını oku

Mutluluk

Kim bir kadını sarıyorsa odur Adem. Kadın da Havva.Herşey ilk kez olmaya başlar.Gökyüzünde beyaz bir şey gördüm. Bana Ay olduğunu söylüyorlarama bir kelime ve bir mitoloji ile ne yapabilirim.Ağaçlar korkutuyor beni biraz. Öyle güzeller ki.Sakinleşmiş hayvanlar onlara adlarını söyleyebileyim diye yaklaşıyor.Kitaplıkdaki kitapların harfleri yok. Ben açınca ortaya çıkıyorlar.Atlasın yapraklarını çevirirken tasarlarım Sumatra′nın şeklini .Karanlıkta kim …

Devamını oku