Tag: İsmail Kılıçarslan

I. şunlar: yaramaz uçurtmalar -göğe dadanmış- gri kitapların kirli bilgileri kız çocuklarının bize inanılmaz gelen elleri sonra neler bil bakalım: kova burcu bir abla -gerçek- kaybeden ödesin bahisleri meraklısına ölünç dersleri yazısı kamburum ve bunlar bana yetebilirdi balıklarla dertleşmek için bile belki onun annem oluşu, haylanıp adam oluşu şairin, bir esrik vakitte tenin kor oluşu …

Devamını oku

                                                                          cansever’in “salıncak”ına hayranlıkla bu gerçekten böyle mi olur allahım gerçekten kaldıramaz mıyız ölümü bir süreliğine ikinci bir emre …

Devamını oku

bir ikindi oturması yarıda kalıyor gibi:çünkü birazdan yemek taşacak, birazdan okuldan dönecek çocuklarbirden sis bastıracak ve diyeceksiniz: her şey buraya kadar, kapatıyoruz abiler ford minibüste orhan dinleyerek gittiğim o ıssızlıkta düşündüm bunlarıve düşündüm: düşünebiliyorum, demek ki ölmeme daha var herkes ölüme bir kez yaklaşmalı henüz hayattayken, en azından bir kezölüme: o eşsiz güzellikteki yalın şarkıyabir …

Devamını oku

“harâbât ehlini hor göme şâkir defineye mâlik viraneler var” sarı bir torbada son buldu her şey reçel yiyip çay içmiştik sabahında, çocuklardan konuşmuştuk, uykularından sonra bir reme bakmıştık uzun uzadıya sanki uzun uzadıya bakılınca resimdeki göğe dokunabilirmişiz gibi düşler, bambaşka bir vaktin şiiri gibi düşler bahçede, diyelim bir nar ağacı var ve nar kırıyoruz kız …

Devamını oku