Tag: İnan Arslanboğan

Ana’tomi

Gözüm açık rüyalar gönderdiğin zamanlar bunlarYeminle! Uyanmayalım, yeminle son nefes, dudaklarındaBeni yaşayarak çok harcadı hayatÇok küçükken bıraktım klasik dinlemeyiDil en iyi küfürle harcanır, bunu biliyorum sakın söylemeİyi olduğum yalan, inanma onlaraKesik bilekten düşen, mendil gibiyim sanaAl beni, ama n’olur ağlamaVe kanamanın erdeminden geçerken hassasiyetimKurumsal bir kimlik gibi sana yaklaşıp,iflas ettim demek değildi niyetimdev bir amme …

Devamını oku

Daha

daha diyerek açtım gözümü göz ki; nuru çekilmiş görmekten yorulmuşum, malum geç girip güneşsiz kalktığım yataklarda buruşuk çarşafmış içim, içim; merdiven dolu dünya indikçe kuyuma; hırçın karanlık sonsuz benlere sürükledi beni anladım. riya, şimdilik vardığım son nokta biri dedim beni alsın biri dedim beni alsın üç oldular sonra düştüm dizlerimin üstüne daha diyerek açtım gözümü …

Devamını oku