Tag: Hüseyin Yurttaş

korkunun gölgesiyle iner akşamlar isli lambalar yanar usulcakimsesiz kalan kadın karanlığın soluğunu yüzünde duya duya bir fısıltı gibi geçer odadan odaya yağmurun sesi inincegözyaşları da boşanır ipinceiçi sıra konuştuğundan bellisöylenmedik sevgiler kalmış kurşun geçirmez bir yalnızlık edinmiş sinesinde sıcak sakladığı hayra yorulacak düşler bakraçlarda balkıyan su aydınlığıçocuklar çekiştirir eteklerindenocakta gizli masallar söyleyen ateşkış kurusu ağaçlarda …

Devamını oku

bir şey söyle, yorgunluğumu alsıneski sevgiler ışıldayan bir şeygülüştüğümüz günlerin aydınlığı vursun yineyine uzun yazların geniş öğlelerindenkuş sesleri gelsingölgelere sığınalımo rüzgâr bulsun bizisalınan dallar eğilsinsu sevinci çarpsın yüzümüze özledim, çok özledim toprağa uzanıp sırtüstügöğün derinliğine dalmayı kuşlar ve bulutlarla komşucoşkudan kıpır kıpır kanımözledim, çok özledimşimdi örselenmiş o tertemiz duygularıiçten insan yüzlerini o günler öyle duruyor …

Devamını oku

Su sandım içtim sesiniİnce gölgeni gördümBir yamacın başındaSarışın günlere yürüdüm Sözcükler buldun banaGizem kapılarını açan sözcüklerYüzümde gülücükler göğerdiŞarkılara büründüm Kara kışların ardından geldinAvucumda çiçek oldunKuşluğumda kuş sesiYeşilinle örtündüm Aşkın eski çağlarındanÖnüme açılan söylenceHoş geldin Hüseyin Yurttaş