Tag: Halim Öznurhan

tüm suçum tam anlamıyla mecnun olmayışım.benden bahsetmeyecek zeytin ağacı,dallarına yağı akıtan benim hâlbuki,yangına maruz kalan sert gövdesi benim. tüm suçum tam anlamıyla mecnun olmayışım.bu ilki dedim önümden her kadın geçişinde.bağlı kaldım elinde oyalandığı miske,korudum hasetçilerimin gözlerinden onu,gerdanlık taktım güvercine. kucağımda bir bakire uyudu, önünde küçük bir çocuk uyuyan,çanlar hezeyanda, yalvarıyor Allah’a,susma orucunda karar kılıyor,büyüyor o …

Devamını oku

körlükle sürmelenmiş bir göz düşlediminceleyenbeni… iki yumuşak el düşledimtopraktaki çukuru gösterenbana… günahlarımı saymaya koyulmuş iki melekkanat çırpıyor etrafımda,çöküyorlar omzuma… çıplaktım, doğduğumdaki gibi.ve bir güneş, küçük bir çocuk gibi tıpışladığımuyusun ve düş görsün diyeönümde. bıyığın üzerine dökülen bir şarap düşledimkadehten değil ama…ve bir deniz, içindeki su çekilenyazı bir sahil beldesinde geçiren. bakire bir Meryem düşledimuzak bir …

Devamını oku

İki deliyiz,ben ve dolu bir kadehinboş kadehe çarpıp çıkardığı tınlama,ama hafifçe… iki aptal alacakaranlıkperdesidir penceremin,duvarın üzerinde hayalî bir pencere dururyıllardan beri. kimsenin oturmadığı bir evdeiki çatı,gelenlere bir veda gıcırtısıdırkapı iki dudak, üzerinde iki dudağın,aşk bir tanrıesirgeyen bağışlayanve öpüşmek bir din sanki. yollarda iki ölümköpekler gibi dolaşan,kokluyorlar tozu dumanıeskilerin adımlarını izleyerek. İşte yalnızım, kanlı canlıyım kabrimdetepemde …

Devamını oku