Tag: Francesco Petrarca

Aşık olduğu yer ve zaman aklına geldiğinde gençleştiğini duyumsar. Anımsadığımda o yer ve zamanı,aklımı yitirmiştim o yer ve zamanda,ve Aşk’ın attığı düğümü, bağlamıştı beni sımsıkıya,öyle ki acılar tatlı ve ağlamak bir oyun gibi geliyordu bana. Kükürt ve samandandır bedenim tümüyle, yüreğim bir kor ateş,o içtenlikli sözcükler kulağımın dibinde, içimi yakan;öyle ki keyif alır,ve onunla yaşarım, …

Devamını oku

Laura’da tatlılık ve acı bulur. Üzülür ama Aşk’ın başka bir meyve vermediğini bilir. Bakarken dingin güneşine hayran hayran gözlerininbilirim, oradadır, benimkileri renkten renge sokanın,ıslatanın, kopar yüreğimden yorgun ruhum uzaklaşır,sığınmak ister koynuna, adına cennet dediği toprağının; acı ve tatlılıkla dolu olduğunu görür bulunduğu yerin,ve dünyadaki herşeyin bir örümcek ağına benzediğini,yakınır bunun için kendi kendisinden ve Aşk’tan: …

Devamını oku

Laura’nın tatlı bakışı ve sözleri ona öldürürcesine işkence etmektedir ama onu ayakta tutanlar gene onlardır. Tatlı bakışları eğer o kadının beni öldürüyorsa,ve tatlı sözcükleri bilgece,ve Aşk üzerimde öylesine etkiliyse,bir tek sözcüğü ya da gülümsemesiyle, yandım! N’olacak benim halim, ya benden ötürüya da kötü yazgımdan, uzaklaşırsa o kadınacıma duygusundan, meydan okuyacaktır banao zaman ölümle, beni ona …

Devamını oku