Tag: Enver Ercan

Geçtiği Her Şeyi Öpüyor Zaman

1.o gün sait faik’indi perakimbilir hangi öyküsündendio insan kalabalığıyüzünü seçiyordum yalnızcaaklımda bir asansör yalnızlığıgümüş astarlı bir sözcük vardı dilindehiç kullanılmamıştadı hala dudaklarımda 2.adımlarımıza uyardı bütün sokaklar evler kenara çekilirdibirden yağmur…düşerdi peşimizeserin odalarda harfleri aşk ederdik birlikte 3.yıldızları havuza bakanbir bahçeninçözülmüştüm büyüsüyle o suya eğiliyordubir kuğu beliriyordu kuğu mu benziyordu gelinciğeyoksa gelincik miydi kuğu aklıma bile …

Devamını oku

Gökyüzünü Çevir Bana

Bende bulduğun benim de aradığımdısarmaşıp inceldiğimiz o nokta hadi tut elimden gezdir sokaklarını ansızın yakalanan sağnağıma akşam kendini karartırken geliyorsun komşular kimbilir ne diyor günü soyunup beni giyiniyorsun parmakların ışıkları dinlendiriyor gök yüzünü çevir bana gezinsin tutkunun alevden dili uçarken çıkardığın o ses var ya bütün sözcüklerin özeti gibi tanrı bu geceyi korusun Enver Ercan

Deprem Senaryosu

Aletsel büyüklüğü kaç olursa olsunŞok irisi bir artçıda Bizim evin zemin kata kadar Ineceği kesin Kapıları bile çalmadan hem de Yüzümün şekli ne hale gelir o hengâmede Bilemem ama En günahkâr ben olurum Yıllardır biriken 2-3 ton kitapla Kızım zaten ayrı alem İkide bir kitapların sonunu düşünÜyor: ‘bir de yağmur yağarsa… ‘ benim umurumda bile …

Devamını oku

Manzara Gülüşlü Kız

öpüşmekte güçlük çeken bir kızdı işteüstelik düşlerimden ödü kopardıne zaman farlar geceyi çizseteni sakallarımda yanardı soruları rahatlatan bir yanıttı belkişimdi evde olsak ne güzelyatıp uyumazdık derdiev türkçesi ışırdı sesindedilime dolaştıkça sözcükleri acıyı andıran bir anı artıkodamın şaşkınlığı bundandüştutan akşam saatlerineusul usul damlıyor zaman gökyüzünde tuhaf bir başdönmesi Enver Ercan

Unutsaydın Arardın

ben; yaşlı ağacın yeni yeşilisen; fikrimin narin gelinciği güzelsin amaellerin değmiyor tanrıya sözcükler tehlikelidir tabiieğer doğru sıralamadıysan arka arkaya bu aşk için elimizden gelen hiçbir şey yokne senin güzelliğinne benim şiirlerimüstelik şu aramızdaki unutma mesafesi korkmanasıl olsa bi daha sevmeyiz birbirimizi Enver Ercan

Şiir insanları sevmeye yarar…

Metin Altıok, yeniden Ankaralı. Bingöl ve Karaman’da geçen 12 yılın ardından, eşi Nebahat Hanım’la Ankara’ya dönüp yerleşmişler.. Şu anda felsefe öğretmenliğinden emekli ve zamanının çoğunu şiire ayırıyor. Evlerine konuk oldığımda ona sormayı düşündüğüm soruları not etmiştim ama, içeriye adımımı atar atmaz ve Metin Altıok’u tanır tanımaz öylesi bir söyleşinin fazla kuralcı olacağını düşündüm. Sohbetimiz bizi …

Devamını oku