Tag: Edip Cansever

Adsız Bir Çiçek

Ben gidince hüzünler bırakırımBu senin yaşadığındırBir ev sıkılır kadınlardakiSeni sevmek bu kadar mıO benim yaşadığımdır Bazan da bir yerde kuşlar vardırNe uçmak, ne görünmek içinBir karanfil pencereyi delerBir kapı kendiliğinden kapanırİstesek sevişirdik, ama olmadıBiz değil yaşayan acılardır. Gitsem de her yerde biraz vardırHatırda zamansız bir plakBir otel kapısı, biraz istasyonVardır o seninle birlikte olmakBuluşur çok …

Devamını oku

bilmez miyim hiç

Bilmez miyim hiç bütün bu sözler ne der onaBu sözler ve bu sözlerin içinde çırpınan uzaklıklarDolaşıyorum bir başıma, ortalıkta kimsecikler yokKıyılar da bomboş, kır yolları daSoluğumu duyuyorum ara sıra, bir onu duyuyorumDuymuyorum belki de, biliyorum yalnızcaAyaklarımın altında yaban naneleri, kekiklerYol kenarında bir kapı, tahtaPeki, kim yitirmiş evini, ya daHangi yitikle yok olmuş o yapıKimbilirVuruyorum yokuş …

Devamını oku

Gelincikler

gelincikler tek tek göründü mü çayırlarda işi iş kasabanın su yüzlü çocuğun işi iş bir de poyraza döndü mü hava başlar masmavi damarlar fışkırmaya yanaklarından faytonların turuncu tekerlekleri yansır gaz tenekeleriyle çevrili bahçelerde asılı çamaşırlarından bir tutam çivit kokusu alıp gider gelincikler tek tek göründü mü çayırlarda. saat onikilerde postanede mektup yazan adamlara bakar bir …

Devamını oku

Kaç Kişiydik

… DönelimHer geçen gün bir açıklamadırBiz yıllarca önce daha bir bunalırdıkKullanılmış eşyalar gibi ordan orayaTaşınır atılırdıkBir ağır çekimde yüzlerimizŞöyleydiSu içen güvercinler gibi ürkektik, bakışıklıydıkBir de alkollere düşkündük ki, kınanırdık, niye sankiÇünkü biz bilmez miydik alkol hiçbir zaman kurtuluş değildiÜstümüzde bir karabasandı yalnızcaYalnızcaBir anlayan olsa anlatırdık gözyaşını daHem o zaman gözyaşı bile kınanırdıHüzün de kınanırdı, yalnızlık …

Devamını oku

Maydanoz

Hadi gitİşkillenip durmasın söyleŞimdi sabah işler değişti Edip’e bir hal oldu şiir yazıyor de Sus bakalım sen de bıcır böceğiHiştOt musun fasulya çiçeği misinSeni dinleyecek değiliz Ötüşün bakalım enayi dümbelekleriAklınız olsa kuşluğa özenmezdinizHanginiz çıktı da iki satır yazdıHanginiz kafa şişirdi tutsaklık içinHanginizin insanlığı tuttu birdenbireHer şey ama her şey bizden olsun değil miBizdik sanki sizin …

Devamını oku

Her Sevda…

“Yeni aşk kelimeleri, yeni öğrenilen incelikler öbür sevgiliye saklanıyor.” F.Scott Fitzgerald Her sevda başlangıçtır bir yenisineÖteki başkaldırır daha bitmeden biriBiz isteyelim istemeyelim sürüp gider böylece. Baksak ki unutmuşuz günün birinde her şeyiNe o sevdalar, ne ölümsüz sözler kalmışToplasak toplasak hepsini işteOnca sevda bir sevdayı yaratmışDöner durur başımızın üstündeGözlerden ağızlardan saçlardanEllerden omuzlardan yapılmış bir hâle. Ve …

Devamını oku

KİTAP, MENEKŞE, TIRNAK

Bahçede şezlonga uzanmış Kitap okuyan adamKaldırıyor arada başını kitaptanBir lastik hortumunun ışıldadığı tarhtakiMenekşenin M’sine bakıyor yalnız -günün kapı aralığı mavidir-O menekşe ki çiçek kavramından kurtulduğu için varAdam ki sevgi kavramından kaçtığı için mutluDenizin bir adam boyu üstü gibi erinçli bir de. Şiirin bir gölgesi olmalıydı eylül -diyebilirdi-Şiir okumam ki diyor karısıSırtını duvara dayamış, gökteki bir …

Devamını oku

“Ha yanıp söndü ha yanıp sönmedi bir ateşböceği”

I. Vurdum güneye o zamanEski bir su dibi mühendisiyleYokluktu olan bir şimdi içindenDamarlarıma dolan bir şimdi içineAktım patlayınca avlular balkonlar açan höyüklerdenBen. Yüzümde o zambak işareti, eskiBir benim bir onun bir kimin ikindisiVurdum güneyeÜstünü konuşulmamış sözlerle örten. Bembeyaz alevlerdi kanını yakan bir gemininHırslı bir tanrının soluğuyla süslenenVe deniz atlarının üstündeDizginleri tunçtan gümüştenYağmacılardı o gemiye üşüşenEmiyorlardı …

Devamını oku

Ölü Bir Deniz Yıldızı

Ey sonbahar! ey düşsel yolculuk! seniDolaştım yaz sıcaklarında, bekledimDuydum ki benim değildi artık, doğanınKalbiydi uçurumlar toplamı kalbim. De bana, anlat bana, öyleyse neden hatırlıyorum onuO fırtına kuşunu gölgesini yere düşürenGittiydi geldiği yere, uzaklığınaDöner mi bir daha dönmez mi bilmemYüklenip yittiydi gözden onca çırpınışlarıNe sevinç bıraktıydı içimde, ne keder, ne acıBir sen kalmıştın sen, ey sonbahar …

Devamını oku

Cemal’in İç Konuşmaları 2

Odamın penceresi yok -daha iyi-Kendime bakıyorum ben deKendimden sarkmış kollarımaKendimden damıtılmış gözlerime-Bakmıyorum, duyuyorum onları sadece-Böylesi iyi, çok iyiKapıyı kilitledin -kapımı-Salonda gürültüler, ut sesleriMuhibbe gelmiş olacak Burgaz’danBirkaç kere gördümŞişmandı çok, beyazdıSaçları mavi gibiydi -öyleydi-Maviler saçları gibiydiAçık denizlere benzerdiVe yüzüİbrişimlerle doluGizemli bir dikiş kutusuydu sankiGeçen yaz denize girdiğim günler..AnımsıyorumNe vardı ortalıkta maviden başkaSadece bir martı -o da …

Devamını oku