Tag: Bertolt Brecht

SevdiğimDedi ki bana,Sen bana lazımsın Onun içinKolluyorum kendimiYoluma dikkat ediyorum veKorkuyorum her yağmur damlasındanBeni ezecek diye 1937 Bertolt Brecht

Ne giydiğini yaz bana!Sıcak tutuyor mu? Nasıl uyuduğunu yaz bana!Yatağın yumuşak mı? Nasıl göründüğünü yaz bana! Hep aynı mısın? Neyi özlediğini yaz bana! Kolumu mu? Nasılsın, yaz bana! Hoş tutuyorlar mı seni? Ne bok yiyorlar, yaz bana! Cesaretin yetiyor mu? Ne yaptığını yaz bana! Yaptığın şey iyi mi? Neyi düşündüğünü yaz bana! Beni mi? Elbette …

Devamını oku

O gün mavi eylül ayında Sessiz körpe bir erik ağacı altındaTuttum onu, sessiz beyaz aşkıKolumda kutsal bir düş gibi.Ve üstümüzde güzel yaz göğündeBir bulut vardı, çoktan gördüğümÇok beyazdı ve çok yukarılardaVe başımı kaldırıp baktığımda, değildi orda. O günden beri birçok, birçok aylarGeçti sessiz aşağı kaydılarYok oldu o bütün erik ağaçlarıVe bana sorarsan aşk n’oldu diyeSana …

Devamını oku

Arkadaş olmamıştık birbirimizleAma oturduk birlikte aynı yerdeVe sarılıp yattığımızda birbirimizeAydan daha yabancıydık birbirimize. Ve karşılaşsak bugün çarşı-pazardaDövüşebiliriz belki bir kaç balık için.Arkadaş olmamıştık birbirimizleSarılıp yattığımızda birbirimize Bertolt Brecht

-I-Önce sevinç uyutmadı beniSonra üzüntü nöbet tuttu bütün gece.İkisi de gidince başımdanUyudum, ama ah, her Mayıs gecesiBir kasım sabahı getirdi ardından. -II-Senin derdin benimdiBenimki seninPaylaşamazsam bir sevinci seninleYoktu benim de sevincim .. Bertolt BRECHT

Her insan kendi adasında yaşarTakırdatarak dişlerini ya da terleyerek.Gözyaşları, içerŞeytanın edebiyat bilgileriniOnun dişlerini takırdatmasıKimseyi yerinden kıpırdatmaz. Her insan kendi dilinde konuşurVe hiç kimse anlamaz ne söylediğiniKafasındakı ışığın.Sonra iyi olarak da anlaşılmaz.Düşkırıklığı ve incinmedirGerçek utanmazlıklar. Bertolt BRECHT

Serüvene koşmak içintrenler bekliyorsan,güneşini yakalayıp gözüne yerleştirmek içinbeyaz yelkenlerin gelip seni almalarını bekliyorsan,yarına inanmak içingün batımına,iyi kalpli görünmek içinzayıflığa,ve güçlü görünmek için öfkeye ihtiyacın varsa,demek ki hiç bi şey anlamadın… Bertolt Brecht

Southampton sokağı boyunca çökensarı sisin içindenbirdenbire lambalı bir meyve arabası çıktıve kese kağıtlarını parmaklayanyaşlı bir pasaklı.Aradığını birdenbire bulan biri gibişaşıp donakaldım. Hep portakal olsun isterdin hani!Avuçlarıma sıcağı hohladımve araştırdım ceplerimi. Tutarken elimde bozuk paraları sıkı sıkı fiyatına baktım vedüzensiz rakamları gördümbir gazete kağıdına kömürle yazılı,bu ara hafiften ıslık çaldığımı bile farkettim,ve bir anda baktım acı …

Devamını oku

Yıllarca önce araba kullanmasını öğrenirken ustam sigara içirtirdi bana. Ve yoğun trafiğe çıktığımda ya da keskin dönemeçlere geldiğimde sönerse cıgaram, direksiyonu alırdı elimden. Ben araba kullanırken fıkralar da anlatırdı ve eğer ben arabayı sürerken kendimi işime kaptırıp da fıkralarına gülmediysem direksiyonu alırdı elimden. Güvensiz hissederim kendimi, derdi. Korkutur beni, şoförün kendini işine gereğinden fazla kaptırdığını …

Devamını oku

Sen, küçük kutu, kaçışıma yardım et!Böylece senin valfların kırılmazBir evden ötekine,Gemiden treneGeçişte…Böylece düşmanlar belki benimle konuşurlar.Benim yatağım, acıma yakın.Gecenin son olayıSabahın ilk olayıOnların zaferiBenim kaygılarım. söz ver bana,aniden,sessizce gitmeye… Bertolt BrechtÇeviri: Borges Defteri