Tag: Behruz Kia

Keder geri dondü,keder buradakapıyı çalıyor.Her çalışta,acı cildimden kemiklerime işliyor.Sana bunu söylemiş miydim? Keder bir yabancı olmasına rağmen,her gece beni ziyaret ediyor.Sanırım bazı seyler,sana ders olacak. Behruz KiaDüşüncedeki Rüzgar / Şiirden Yay.Çeviren Tülin Mertcan

Düşen yapraklar gibirüzgârla savruldum.Vedans ettim meltemle.Sessizlikteyapraktan yaprağa savruldumçimlerin yanına ekilibaşaklarla dans ettim.Kuşlar karnavallarınadavet ettiler beni.Yollarda yürüdüm,bulutlarla uçtumve düştümgelinciklerin yanı başınamezarlıkta. Behruz Kianeşideler / şiirden yayıncılıkTürkçeleştiren : Volkan Hacıoğlu

Üzümler halen dallarda,ulaşılamayacak kadar yüksekte.Kaybettikbahçedeki müziği.Kendimizi arıyoruz fakatbulamıyoruz ruhumuzu.Güneş batmak üzere.Gece ilk defa inecek.Bütün sokak lambaları çalınmış.Karanlıktabahçe gökyüzünden sarkanbir ipte asılı. Bulutsuz, karsız gökyüzü.Bahçeye geri döndük.Belkisabah geri dönecek.Hırsızlar sokak lambalarını geri getirdilergece bir daha asla gelmeyecek.Kapı açıktı,bahçeye girdik,birer üzüm kopardık.Ellerimiz kırmızı.Gençliğimiz bahçeyi ebediyen terk etti. Behruz KiaÇeviri: Volkan Hacıoğlu

Ayrılığın iki kıyısındanBirbirimizi çağırdık.Ellerimiz ayrılıyor,ruhlarımız,derin bir bezginlik icinde.Kuşlar, birbirini geçerek dudaklarımızdan uçtu.Kelimelerin, rüyalarıma yağmur gibi yağdı.Ufukta oturduğunu gördüm. Behruz Kia

Boşuna,kendi içimde dans ediyorum.Kader bu,başka bir şey değil.Hayat daha çokbir koyununparçalara ayrılmadan önceki kısa ömrü.Kader,ateşte kızardığıson andır.duyduğumve elimde kalan tek şeykelimeler.Konuşmaya çalışmakfakat sadece kelimelerin yankısı geliyor bana.Kupkuru bir dağımhiçbir pınarım yok.Sadece çılgınlık. Boşuna,hayat kupkuru bir çölbenim içinde kaybolduğum.Susuz bir hayvan gibi bağıran.Hiç su yok.Kendime olan inancımı kaybettim.Hayal etmeyi bile bıraktım.Boşlukta hiç rüya yok. Çöldür bu,ve …

Devamını oku