Tag: Ayten Mutlu

-Doğan Ergül için- -I- şaşırmayı hâlâ unutmamışım işte yine ağzımda o acı su ne zaman öğreneceğim tanrım her zamansız gidişin bir yaprağın kalbine olduğunu yaşamaktan yaralı bir tümce nasıl şaşırırsa ölümüne sözcüklerinin öyle şaştım ebedi sandığım sevinçlerin bitivermesine orta yerinde gözyaşı kadehi de kırılabilirmiş acıyınca içinde biriken hayat unutkan zamanın sırça teninde bir çıt! sesiyle …

Devamını oku

buğulu bir camdan bakar gibisin  gözlerinde bu dalgın, bu yorgun bulut  yüreğimde güz kıyamet fırtınalar koparan  bu dargın bulut  yaban bir yağmur sonrası sesin  dallarına çekilmiş durgun bir çınar  gibi sakin  suskunluğu telâşsız sözlere sarıyorsun  yüreğim örselenmiş kırık kanatlarıyla  düşerken avucuna  anlamıyorsun  böyle mi biter aşklar  gün batımına uçan göçmen bir kuşun  yitivermesi gibi  bir …

Devamını oku

bu gece bırak beni kırılmış dal gibiyim suskun güz birikimi yorgunum savrulmuş harman yeri bitti yitirdim bir şeyleri yitirdim evet içimde parıldayan o ateş söndü kirlendi ellerimin inci gergefi aşklardı yalnızlığın kendine varan sesi aldanışlar boşuna yatağını arayan nehir sürükleyen dünleri hiçbir şey avutamaz beni bu gece yürüdüm o çizgiyi ve bitti kapat geceyi artık …

Devamını oku

bilmem nasıl geçti elime çocukluğumun anı defteri uzun kumral bir saç teli uzanıp eski yıllardan merhaba deyiverdi sanki buldum yeniden o günleri beyaz yakamı, kardeşlerimi omuzlarından çağlayan gibi inen gür ve kumral saçlarıyla yirmi sekizinde annemi ne güzeldi ve ben onu nasıl gizli severdim çalmak mıydı onu biraz kardeşlerimden akşam üstleri uzatıp başını pencereden adımı …

Devamını oku