Tag: Attila Jozsef

Yedinci Adam

Şu dünyada düşeceksen yollara,İyisi mi yedi kez doğmaya bakBir kez, yangın çıkan bir evde doğ,Bir kez, buzdan soğuk sellerde,Bir kez, azgın deliler arasında,Bir kez, olgun bir buğday tarlasında,Bir kez de kimsesiz bir manastırda,Bir ağızdan ağlayan altı bebek, yetmez:Sen kendin yedinci olmaya bak. Canını kurtarmak için dövüşeceksen,Karşısında yedi kişi görmeli düşmanın,Biri, pazar günü dinlenen bir işçi …

Devamını oku

Anne

Bütün bir hafta, aralıksızAnnemin görüntüsü geçti gözlerimdenKolunda ağır çamaşır sepetiÇatı katına tırmanırken Ve ben yaramaz, delişmen çocukBağırır, tepinirdim yerimdeBıraksın da koca sepetiÇatıya beni taşısın diye O, söylenmeden, bana bakmadanÇıkar, sererdi çamaşırlarıGöz kamaştıran aklıkta çamaşırlarSallanır, döner, hışırdarlardı. Ağlamak için çok geç şimdi;Annemi uçuşan kır saçlarıylaGörüyorum gökyüzü sonsuzluğundaGöğün suyuna katarken çivitini… Attila JozsefÇeviren : Ataol Behramoğlu

Flora

Şimdi iki milyarlar zincirlemek için beniBenden bir çoban köpeği yapmak niçin kendilerineFakat iyilik, şefkat ve nicelik duygularıGöç ettiler onların dünyasından Güney’e.Artık ışık içinde göremiyorum bu dünyayıGöremiyorum , deney tüpüne bakan bir doktor rahatlığıylaDiz çöküyorum, haykırıyorum yenilgimiSevgilim, bir an önce gelmezsen yardımıma Köylü nasıl toprağa muhtaçsaYağmura, güneşe nasıl muhtaçsa, muhtacım sanaBitki nasıl ışığa muhtaçsaVe klorofile, fışkırmak …

Devamını oku

Şiir Sanatı

Şairim ben; ama şiiriKendisi olarak umursamam bile.Gece ırmağının taşıdığı yıldızÇirkinleşir göğe tırmanmak isterse. Zaman damla damla eriyip gitmedeKarnım tok sütüne masallarınBen gerçek ve elle tutulan bir dünyayla beslenmekteyimGöğün köpükleridir yükselen üstünde o dünyanın Girip yıkanasın diyedir kaynakOrada ürpertili ya da dingin sularBirbirlerine karışıp sarmaşırlarsevimli, akıllı şeyler konuşarak Birtakım şairler- ırak olsunlar benden-Tepeden tırnağa çamur içindeYalandan …

Devamını oku

Sevgilim Ne Zaman Sokaktan Geçse

Sevgilim ne zaman sokaktan geçseserçeler barıştı güvercinlerle. İncelikle basar basmaz kaldırımagüzel ayak bileği ışıldadı usulca. Efil efil titreşince omzubaktırdı arkasından bir çocuğu. Yürüdü salınarak – lâmbalar yanmayave bakmaya başladılar hayranlıkla. Ve güldü hepsi, umurlarında değildio benim doldurmuşsa yüreğimi. Kollarımda salladığımı titizliklekorktum elimden alacaklar diye! Ama onların bu keyifli halleriyok etti içimdeki kıskanç çiçeği. Ve sevgilim …

Devamını oku