Tag: Akgün Akova

bir ipliğin üstünden aldım senikopmuştunsökmüştün beyaz kelebeklerinikaranlık bulutlarla uçmuştun bir iğnenin ucundan aldım senibatmıştınkeskin bir aşkla yaralamıştın kendinisevdiğin yerlerden düşmüştün bir düğmenin deliğinden aldım senikırılmıştıninsan nice zaman acemi bir terzihayatı kısa biçmiştin iki yakanın arasından aldım senin’aparsak yapalımikisinde deçırılçıplak kalıyor sonunda insanve sanırımbu yüzden birbirine benziyor ölümle aşk bu yüzden sevgili Minebir makasın ağzından aldım …

Devamını oku

kabarmış hindi çatlatan bakışıyla geçti sokakların kılcal damarlarındanaşk vurdu onu / artık her şey kırılabilirki üstlerine deniz attığı kadınlaronun adalarından kurtulupkorsan şarkılarını unutana kadarağustos öğlelerinde bileıpıslak kaldılar aşk vurdu onu / artık her şey kırılabilirher şey kırılabilir / su bile Akgün Akova

gözlerime yükledim seni gözlüğüm tutuştuomurgası çatladı zamanın gelecekten düşünceonu götürdüğ’müz hastaneninen acil servisindeo bal rengi bacaklarına dinamitlendi içimküçüğüm, küçük kadınımtransistörlü radyomda geceler boyu aradığımbir gidip bir gelenyitik bir uzun dalga istasyonu gibisinnisanevet o mırmoruk nisan şemsiye sürüleri düşlerpeynir ekmek sesine uyanırken pomfuruk mayısalev halkalı küpelerini sıyırırsın gülümseyerek evden kaçan Bengal kaplanlarınınsıçrayarak içinden geçtiği küpelerin en …

Devamını oku

kanadı kırık kelebeği zor yetiştirdik Acil’erenk yitiriyordu kırıkça sarı                                         az sarhoş pembedurumu ağırdı kapıda dikilen ilkbahara söyleyinboşuna beklemesinçekip gitsinkelebeğin öldüğünü ona nasıl söylerim ben Akgün Akova