Tag: Ahmet Uysal

kırılgan günler edinmişsemaltmışından sonra.bir çiçeğikoklar gibi tutacaksınız demektir bututarken saydam ellerimi aşkın önüne geçen şiirler beklemesinartık benden sevdiğim kadınlar ve bütün güzel kadınlar,beniöper gibi öpsünler yaz ırmaklarınısevgilim olan, kızım olan, ıssızormanım olan ülkemin o kadınları Ahmet Uysalölümü ardına almış,çağcılsoluğumdur yarışır durur hala atlarla ben yalnızca bir tanımı arıyorumbelki de, büyülü yorumlar yorumunudiyelim ki:aşk bir mektupturbir …

Devamını oku

Güz geldi ah, güle ne söylesemSana ne söylesem ömrümSen ki şiirler düşürürdünUzun uğultularla akan sularaToprağın tuzu, taşın izi olurdum Ayışığı toplardın güllerdenGecenin ürpertisinden çocukluğumuzaKırgın kadınlarımıza yazılardaOradan oraya savurduğumuzSarılan sarılan yalnızlığa Şimdi nasıl koysam yerineKırılan dalı, örselenen çiçeğiOkşasam usulca, öpsem öpsemBulutlarla düşlesem, kuşlarla düşünsem,Şiirle sağaltsam sayrı yüreğimi Sana ne söylesem ömrüm sanaSen ki gümüş pullar düşürürdünBulanık …

Devamını oku

Bir şiirTek bir şiir yazmalıyımUyağı rüzgâr olanYağmura bürünmüş soluğuBir günTek bir gün kalmalıBenden kalacaksa geriyeBir öpüş tadı dudağımdaVe bir öpüş tadındaOlmalı o şiir de Ahmet Uysal

‘troya’da budanmış gülesöylediğin sözlerişiir sandınız! sarıl/sıklam yağmura tutuldumrüzgara tutundumsuyun gizli gözdesi oldumşiir sandınız! onlar ida metinleriydihatmilerin son matemiydiyaz ırmağına gece sözleriydişiir sandınız! ida’nın eteğindegelincik aralığındanzambak kapısına süzüldümomzum kuğulara değdirüyalarınızı ağzından öptümşiir sandınız! gül büyüsüydü hepsiege köpüğüydübir kadının göçmen yüzüydüah ne çok savruluş,ne büyük aşktı o:şiir sandınız! Ahmet Uysal

daha dün gibiydiher kimsemdiniz yanımdayürüyüp giden belirsizpatikalarında ormanımınkır çiçekleri gözlemcisiisimler bulucusu bitkileretoprağa düşen cemreyebenzeten bütün böcekleriavuçlarıma kuşdiliyledizeler yazma ustası yenilgilerimle sığındığımsunağımdınız denize esenyaz yeli ürpertisi yalnızlığımınkokusundan tanıdığımince ıssızlıklar çiçeğidokunsam kırılanyağmurlu nisanlar dalıotların yüzüme değmesiuzanınca toprağa geceme upuzun serilendağ eteğimdinizyan yana getirilmişbüyülü çiçekler senfonisisürüklenip yok olduğumbüyük sonsuzlukrenkleri tanımsızgül çürüğü günlerinizdeunutmadım elimdeykenkalbiniz olan elinizi. Ahmet Uysal

tekneler geçiyorMidilli kıyı şeridindenarkalarında şiir/izi! aşk uykusundan uyandım kiyaşlı bir zamanmış meğeriz bırakan dudağımda düşlerini size bıraktığımo şehirde yoksunuz;yangın izi kalmış yerinizde! okşanmayan kuşlardanne kalır çatı katındakanat izinden başka! bugün var yarın yoksam:Troya toprağındasemender izi olsam! aşk izidir kuşkusuzbunca yıl silinmeyen, dilimdekisözcüklerin ince ürpertisi. Ahmet Uysal

dönmeyen kuşlar yüzünden,tutup bir uzaklığı sevdim;gözleri eylül yağmuruydu,güneşin doğuşu troya’da,öte yakasıydı boğazın ah, şu kar altında uç verendağ zambakları yok muyalınlığı sevdim onlar yüzünden;az az söyleyip susmayı,aşk kılmayı her yolculuğu şiir yazmasan da olur ey,demeleri boşuna olamazdı,şiir zamanlara savruluyordumoraya, yok olmaya, son olmayadudağımla, kalbimle! görün işte sunaklara sığındımilkel şamanımla içimdeki,aya tapmanın güzelliğine;yağmura, rüzgâra bürünmeyeuzanmaya bir …

Devamını oku

NECATİGİL Sokaktan eve taşırdıİncecik kırgın bir aşkı EDİP CANSEVERMendilinde kan sesleriDe bıraktı Edip Abi TURGUT UYAREn güzel ona uyardıBüyük Saat, erken durduKayayı Delen İncir’inYurduydu onun da yurdu CEMAL SÜREYYAÇiçek dolu şapkasıylaHep güvertede oturduÖlümünden sonra bileCıgarası yandı durdu CAHİT KÜLEBİMavi bir türkü söylediBergüzâr oldu Külebi NÂZIMYeryüzüne bir kez gelirAdı Nâzım olan şiir Ahmet Uysal