Tag: Ahmet Uluçay

Şub 23

Davet

beni sen çağırdındedin:ben çiçekleri saksılarda okşadım hepkarlı dağları tablolardavar olduğuna inanmak ellerimleellerinden tutmak isterim seninbeni sen çağırdındedin:gel al, götür benibu istanbul’da büyük aşklar yaşanmazyalanın, sahteliğin şehri burası,naylon ekmekler yenir burdanaylon tebessümler, naylon selamlarnaylon kalplerle sevilir burdabeni sen çağırdındedin:ben yerimi buldum artıkkuru ekmeğine hasretmişim yıllardırsahte güneşlerle aydınlanmıyor içimgel, al götür beni, gel al, götürmühr-ü süleyman’ı tanıdım …

Devamını oku

Tweetle
Paylaş
Paylaş
Pin
0 Paylaşımlar

Şub 23

Hasta Çocukların Duası

Benim gökyüzümde kuşlarKanat çırpmıyor artıkLacivert gecelerimSuya düşen kıvılcımlar gibiSöndü yıldızlarımızSiz, ulaşılmayan gene de benim olanUzak dağ başlarıPencerem sislere açılıyor hepNerede kaldınız Aydınlık sabahları muştulayan ak horozlarDönün rüyalarımaGeniş avlular, kuyuların çıkrık sesleriDağ yolları, şen çıngıraklarDönün rüyalarıma Yaz geceleriAk çarşaflar, sabun kokulu, serin uykularÖzledi sizi yorgun bedenimKomşumun küçük kızıNerde o yaz geceleri, kiraz bahçelerindenOdama dolan türkülerin Dağlar …

Devamını oku

Tweetle
Paylaş
Paylaş
Pin
0 Paylaşımlar

Şub 23

Ahmet Uluçay: Yıllarca kamyonculuk yaptım, kamyon şoförlüğü. Tavukçuluk yaptım, Allah yardım etti her ikisinde de iflas ettim.

“Ben çocukluğumda takılıp kalmış bir sinemacıyım. Yaşadığımız çağı hiç sevmiyorum. Benim bütün hayatım çocukluğuma yakılmış bir ağıttır, sinemam da öyle. Her şey geçmişte kaldı. Köyümüzün bir mimari dokusu vardı. Şimdi yıkılıp yeni beton binalar yapılıyor. Bu bakımdan ben filmlerimi yaparken mekân bulmakta zorlanıyorum. Kolaj yapıyorum. Parçaları bir o köyden, diğer köyden, başka köyden. Evimize giderken …

Devamını oku

Tweetle
Paylaş
Paylaş
Pin
0 Paylaşımlar