Tag: Ahmet Telli

Gittikçe puslanıyor görüntüsislenen bir aynaya dönüyoryakın geçmiş de olsa artıkzor seçebiliyoruz birşeyleribulutlar çöküyor anılarımıza Ama unutmuş değiliz yaşananıbuğulu bir düş gibi de olsaduyumsuyoruz o kekre tadıve her anımsayışta irkiltiyoro soluksuz bırakan küf kokusu Soluk renklere bürünse desuyun ve göğün görüntüsüyaşanan duyurulacaktır mutlakaanlatacaktır bir çocuğa bunlarıgöğsü paramparça edilen biri Ahmet Telli

Çocuksun Sen I Dünyanın dışına atılmış bir adımdın sen Ömrümüzse karşılıksız sorulardı hepsi bu Şu samanyolu hani avuçlarından dökülen Kum taneleri var ya onlardan birindeyim Yeni bir yolculuğa çıkıyorum kar yağıyor Bir aşk tipiye tutuluyor daha ilk dönemeçte Çocuksun sen sesindeki tipiye tutulduğum Dönüşen ve suya dönüşen sorular soruyorsun Sesin bir çağlayan olup dolduruyor uçurumlarımıKötü …

Devamını oku

1/ HECELERKEN ÖMRÜMÜ Ömrümün hangi hecesine baksam Uzadıkça uzayan bozkır yalnızlığı Ve duman rengi kasabalar ki sen Okunaksız mektuplar da diyebilirsin Sesini yitirmiş bu gergin coğrafyaya Sözlerin eksilip eskidiği bu gri atlas Karanlık bir vadiye akıyor, bütün Işıkları söndürülürken belleğimin Ve sen kurtarabilirsin beni ancak Unutmanın bu vahşi saldırısından Alnımı okşa dağıt alışkanlığımı Belki sümbül …

Devamını oku

Sımsıcak konuşurdun konuşuncaırmak gibi rüzgar gibi konuşurdun yayla kokuşlu çiçekler açardı sanki çiğdemler güller mor menevşeler açardı Sımsıcak konuşurdun konuşunca Hâlâ koynumda resmin Dağları anlatırdın ve dostluğu bir ceylan gibi sekerdi kelimeler Sesini duymasam çölleşirdi dünya dağlar yarılır ırmaklar kururdu bulutlar çökerdi yüreğime Hâlâ koynumda resmin Gün akşam olur elinde kitaplar ve bir demet çiçekle …

Devamını oku

Üzgün bir çocuğun yalnızlığıKadar saydam kalabilseydimÖmrüm derdim ömrüm nasıl da Dolu geçmiştir ölebilirim artık Ölüm hiç de ürkünç gelmiyor Yaşanmışsa tüm yaşanacaklar Acı yitiriyor anlamını ve renkler Kül oluyor körleşirken gökboşluğu Bu dünya dünya mıdır hani Bildiğimiz o yamyam küresi Ki apis öküzlerinin çekip durduğu Bir cansıkıntısıydı önceleri Hantal ve gürültücü bir tehdit Gibi düşüyorken …

Devamını oku

Uğuldayan ve hep uğuldayan Bir orman kadar üşüyorum şimdi Yanlış rüzgarlar esiyor dallarımda Yanlış ve zehirli çiçekler açıyor Kanımda kocaman gözleriyle bir cığlık Su ve ses kadar beklediğim Ne kaldı geride, bilmiyorum Uzanıp uyumak istiyorum gölgeme Yine sarılmak o kocaman gozlerin Uğuldayan rüzgarlarına Bir acıyı yaşarım bi zehirden Çicekler üretirim kömür karası Uçurum kadar bir …

Devamını oku

II/ Tepemizde dönüp duran akbabalaruzak, çok uzak çöllerden gelipdüşürürken gölgelerini üstümüzeher nasılsa aramızda bulunandostlarıyla da buluşup koklaştılarve ölümün sessiz daireleriniçizerlerken başımızdagölgeleriyle konuştularOnlar ki şahinlerle güvercinlerinölüm tüccarlarıydılarhayatı karartarak yaşayabilirlerdi ancak Hayat karartılabilir bir süreBelki dağların uğultusu kesilebilirÇoban ateşleri sönerses gelmez olur koyaklardantürküler bile susabilir belkitükenebilir güneşinaltın testisindeki bengisuÜstelik umudun magması bile soğuyabilirgölgelenebilir umut bile bir anVe …

Devamını oku

Yitirilince güneşesmer bir bulutun gölgesindehayata kulak verdeniyor seniyeni bir iklimde Hayata kulak verdinle toprağın sesininasılda anlatır gürül gürülpir sultan’ı, bedrettin’i, dadal’ıve köroğlu’nu Nice baharları suladılarzındanlarda onlarfilizlenerek karanlık ülkesinde ihanetinbudandıkça büyüyenserpilengül dalıydılarEksiltemedi dudaklarından türküleriboğazlarına ilmiğini geçirirken hain Örümcek barında zındanlarınnasıl da somuşlar dememahpusluken eski yiğitlerindenmirastır bu topraklaranasıl da özümlemiştirsevdalı yüreklerini onların Yitirilince güneşesmer bir bulutun bölgesindedüşmesin …

Devamını oku

Anısı biz olalım bu sokaklarınöpüşmediğimiz tek saçak altıhiç bir otobüs durağı kalmasınBiz yürüyelim kent güzelleşsingürültüsüz sözcükler bulalımyeni sevinçlere benzeyen Biz gelince bir yağmur başlaryüzün çizilir buğulanan camlarabir uzun karartma biterakasyalar köpürür birdenbireve her avluda adınla anılançiçekler sulanır akşamüstleri Bir arkadaş evine uğrarız yolüstübir fincan kahve içeriz, ısıtır bizibaşını sessizce omzuma koyarsıngülüreyhan olur soluğunBiz kalırız kuşlar …

Devamını oku

Hiç kimse senin kadaryakıştıramamıştır hüznü kendineHüzünler ki aşkın ve şiirinyıllanmış sarabıdırdamıtılmıştır acıların imbiğindenHüzünler ki şairlerin yüreğiden uçuşansararmış çiçek tozlarıdırBiraz da şairlere özgüdür hüzün Bozkırın yalımına direnensolgun bir gül gibi yüzünAcının, sabrın ve yalnızlığınsessizliği sararıyoryorgun güzünde alnınınVe artık bir bir şey bırakamıyorsunbekleyişlerden başka kendineBiraz da şairlere özgüdür bekleyiş Hiç kimse senin kadaralışkın değildir ayrılıklaraAyrılıklar ki nişanlısıdır …

Devamını oku