Birdenbire ayağa kalktı ve eliyle trenin penceresinden işaret ederek: -İşte, dedi, şu gördüğünüz küçük yol, şu iki ağaç arasında tepenin eteğine kıvrılan patika… Fevkalâde hiçbir tarafı yok değil mi? Hemen her yerde bol bol rasgelebileceğimiz alelâde bir şey… Bununla beraber nereye gittiğini, nereden geldiğini bilmediğim, bir dönemeçte kaybolan toz parçasından başka hiç bir tarafını tanımadığım …
Tag: Ahmet Hamdi Tanpınar
Şub 23
Zaman Kırıntıları
Biz, zaman kırıntıları,Zaman sinekleri,Tozlu camlarında günlerin sessiz kanat çırpanlarVe lüzumsuz görenler artıkBu aydınlıkta kendi gölgelerini!Sanki siyah, simsiyah taşlar içindeSiyah, simsiyah kovuklarda yaşadık biz,Sanki hiç görmedik birbirimizi,Sanki hiç tanışmadık! Dünya bize öyle kapattı kendisini… Neye yarar hatırlamak,Neye yarar bu cılız ışıklı bahçelerdeHatırlamak geçmiş şeyleri,Bu beyhude akşam bahçesindeKapanırken üstümüze böyleZaman çemberiHatırlıyor yetmez miGüneşe uzanan ellerimiz! Aynalar sonsuz …
Şub 23
Şiir
Sarışın buğdayı rüyalarımızın,Seni bağrımızda eker, biçeriz,Acılar kardeşin, teselli kızın,Zengin parıltınla dolar gecemiz. Sükûtun bahçesi tılsım ve pınarYıldızdan cümlesi karanlıkların;İklimler dışında ezelî bahar,Mevsimler içinde tükenmez yarın. İçimizde sonsuz çalkanan deniz,Gülümseyen yüzü kaderin bize,Yıldızların altın bahçesindeyiz,Ebediyetinle geldik diz dize. Ahmet Hamdi Tanpınar
Şub 23
Bir Gün İcadiye’de
Bir gün İcadiye`de veya Sultantepe`de, Bir beste kanatlanır, birden olduğun yerde Bir kainat açılır, geniş, sonsuz, büyülü, Bu günün rüzgarında yıkanan mazi gülü Dağılır yaprak yaprak hayalindeki suya Bir başka gözle bakarsın ömür denen uykuya. Belki en hulyalısı duyduğun masalların O şafak saltanatı korularda dalların Her ufku tek başına bekleyen eski camlar Bir sır gibi …
Şub 23
Annem İçin
Bir günümüz bile sensiz geçmezken Şimdi mezarına hasretiz anne… Issız bir mezarlık, kimsesiz bir yerGölgesinde ulu, loş bir mâbedinBir yığın toprakla bir parça mermerSırrıyla haşr olmuş orda ebedin. Bir yığın toprakla bir parça mermer,Üstünde yazılı yaşınla, adın;Baş ucunda matem renkli servilerHüznüyle titreşir sanki hayatın. Seni gömdük anne yıllarca evvelGöz yaşlarımızla bu …
Şub 23
Bütün Yaz
Ne güzel geçti bütün yaz,Geceler küçük bahçede…Sen zambaklar kadar beyazVe ürkek bir düşüncede,Sanki mehtaplı gecede,Hülyan, eşiği aşılmazBir saray olmuştu bize;Hapsolmuş gibiydim bense,Bir çözülmez bilmecede.Ne güzel geçti bütün yaz,Geceler küçük bahçede. Ahmet Hamdi Tanpınar
Şub 23
İnsanoğlu şahsiyetinin ve talihinin yarıda kalmasına razı olmaz
Hayır, asıl seyahat imkânlarını sanatkârlarımıza, bizi kendimize ve dünyaya tanıtacak olanlara vermeliyiz. Çünkü asıl yaşatacak olan sanattır. İnsanoğlunun garip bir hasleti vardır. Açlığa razı olur; fakat şahsiyetinin ve talihinin yarıda kalmasına razı olmaz. Yetişebileceğini bilen bir sanatkâr yetişmezse ıztırap çeker, kendisini ve etrafını zehirler. Sanat heyecanı tersine çevrilmeyegörsün. Şüphesiz ki sanatkârlarımız fakir bir milletin çocuğu …
Şub 23
Paris’te İlk Günler
Her cinsten, her milletten, her yaştan bir insan kalabalığı, gece en geç vakte kadar dolup boşalan kahveler, dansingler, tiyatrolar, en unutulmuş semtlerden nehrin iki yakasına doğru akan ve orada sahafların kasalarında biriken kitaplar, resimler, prodüksiyonlar, antikacı dükkânlarının, galerilerin, sergilerin bitmez tükenmez bolluğu, Pigalle’in, Monmartre’ın, Clichy’nin şehri hiç durmadan ve daima bir Dufy kompozisyonunun hafifliği ile, …
Şub 23
Hangi Eşikte
Hangi eşikte, hangi akşamdaAyrıldı yan yana yürüyen gölgelerimiz,Hangi aydınlık yuttu seniNasıl taş taş ördüm benBu yalnızlığı dört bir yanımda… Gül toprağın gecesine yaslanırOradan güler güneşe,Bütün sazlarKendi akşamını hazırlar,Bir şüphe damlar geceyeSabah raksına başlar. Sen sesini yıldızlara verdinBüyük rüzgârların uğultusundaArayıp bulsun diye beni… Ahmet Hamdi Tanpınar
Şub 23
Her şeye, herkese sadece katlanıyordum
Bazen düşünüyorum, ne garip mahluklarız? Hepimiz ömrümüzün kısalığından şikayet ederiz; fakat gün denen şeyi bir an evvel ve farkına varmadan harcamak için neler yapmayız? * Fazla teferruata girmeden şurasını da işaret edeyim ki,saat kadar derin olmasa bile bu benimseme ve uyma keyfiyeti bütün eşyamızda vardır. Eski şapkalarımız, ayakkabılarımız, elbiselerimiz gün geçtikçe bizden bir parça olmazlar …