Tag: A. Kadir Paksoy

Çiçekler / Ağaçlar / İnsanlar

Menekşe sabır isterKaktüs dürüstlükAlçakgönüllüdür sardunya Güneşi suyu olsunKimseye küsmez. Ağaçlar dersenizGökyüzünü kapatmayın yeterYapayalnız kalsalar daDağ başlarındaŞikayet etmezler. Şu insanları anlayamadım gittiNe ağaca benzer ne çiçeğeDünyayı versen kâr etmezİlle de sahip olmak isterBaşka birine. A.Kadir Paksoy

Darende Özlemi

Şimdi kavaklar budanır bizim oralardaRahatlar yorgun gövdeleri ağaçlarınDallarda ilkyazı muştulayan o göksel kokuBalkır babamın yüzü gibiGüneş karşı tepelerde Şimdi ocaklar tüter bizim oralardaYükselir göğe mavi dumanlarÇizerek “mutluluğun resmini”; döne döneEvlerde o yufka kokulu yufka yürekli sevgiAna baba kardeş bir aradaYankır anamın sesi gibiTohma’nın sesi Darende Vadisi’nde Ah yaz bostanları yaz meyveleriBize daha tatlı gelir nedensekomşunun …

Devamını oku

Merak

Bir gün öldüğümdeArdımdan ağlayacak karım ve kızımTopu topu birkaç dostum üzülecekYahu diyecekler haberiniz var mı Kadir ölmüşBaşsağlığı dilemeye gelecekler kızıma ve karıma Bütün bunları merak etmiyorumHa bir gün önce olmuş ha bir gün sonraAnacığım duyacak mı mezarındaİşte onu söyleyin bana A. Kadir Paksoy(Öte-Beri)

Yeni Bir Şey Yok Yaşamda

Aralamış pencerenin perdesiniyaprak güzeliUzanmış bakıyor saf safbir çocuk gibiSöyle diyor haydibir şiir yazbırak tembelliği Karanfille yaprakgüzelinin arasındaHalinden hoşnut sardunyaGel diyor usulcabir şey fısıldayacağımgel yanıma Başı yukarda karanfilinDiyor kiBoşuna seçmedi insanlar benibir kırmızı gülbir de ben değil miyizözgürlüğün simgesi Yüzünü avuçlarına almışMor düşlere dalmış menekşeSiz işinize bakın diyorbırakın beni kendi halimde Duyuluyor yüz yıllık yoldan gelen …

Devamını oku