Aşık olduğu yer ve zaman aklına geldiğinde gençleştiğini duyumsar.
Anımsadığımda o yer ve zamanı,
aklımı yitirmiştim o yer ve zamanda,
ve Aşk’ın attığı düğümü, bağlamıştı beni sımsıkıya,
öyle ki acılar tatlı ve ağlamak bir oyun gibi geliyordu bana.
Kükürt ve samandandır bedenim tümüyle, yüreğim bir kor ateş,
o içtenlikli sözcükler kulağımın dibinde, içimi yakan;
öyle ki keyif alır,
ve onunla yaşarım, bir başka şey umurumda değil.
O Güneş’tir yalnızca gözlerimde ışıldar;
titrek ışıklarıyla daha, ısıtır beni o günden bu yana,
akşamlarımda, tıpkı bir zamanlar olduğu gibi;
Ve beni aydınlatır ta uzaklardan ve beni yakar,
ve anılarım her zaman taze ve sağlam, işaret eder
bana sürekli o düğümün atıldığı yeri ve zamanı.
Francesco Petrarca
