travma,geçti
karadaki..
şehirde cinayet işleyen bi âmâ gibiydi
o sayfayı ben kopardım kökünden
o kanadı ben kırdım
ruhumda tıslayan safran sarısı yırtığı
dip yosunlarıyla,iyotla
kendi kefenini tuzlar gibi ben yamadım
dost olamam,
dost kalamam..
gözlerin ihaneti dalga dalga yayılırken
ve koşar adım nefret bir elmacık
kemiği yüzüme çarparken..
ağaçlara selam veririm,ormana gülümserim
gökyüzüne sükut eder,dağlara içlenirim
ben ki,yalnız fener önlerinden
deniz gülleri ve kestanelerinin kederine
keder eklerim
seferiyim..
seferdeyim bir denizden başka bir denize,
bir incirden diğerine..
ihsan deniz
